Jubiler "Golden Eye"

First topic message reminder :

Jubiler mieści się na parterze jednej z ładniejszych kamienic w okolicy. Jest to dość duży lokal z dwiema witrynami, w których można podziwiać wszelakie błyskotki. Do środka prowadzą dwuskrzydłowe drzwi, wewnątrz przy wejściu kręci się ochroniarz. Stoi tu wiele gablot oraz długa przeszklona lada. W gablotach prezentowane są głównie bransoletki i naszyjniki, zaś półki w ladach zapełnione są pierścionkami, kolczykami i spinkami do mankietów. Srebro, złoto, białe złoto, różowe złoto, diamenty, cyrkonie, bursztyny, znajdziesz tu niemal wszystko, co mógłbyś sobie zamarzyć… albo twoja wybranka.
Na tyłach znajduje się pomieszczenie dla personelu, toaleta i niewielki magazyn.

Przekrzywiła głowę. No cóż, nie spodziewała się takiej odpowiedzi. Jej wyobraźnia pomknęła ku eleganckiej restauracji, gdzie miejsc brak na kilka miesięcy wprzód. No, ale cóż. Młodość zwykle bywa inna.
- Tak... To musiało być... - odchrząknęła, powstrzymując się od skomentowania tego. Zaraz potem miała zareagować, ale nie zdążyła. Poczuła się trochę dziwnie.
- Dziękuję bardzo, ale... Nie powinnam. - długo jednak nie walczyła, gdy otrzymała od jubilera paczuszkę z pięknym wisiorkiem w środku. Chwyciła ją delikatnie, ostrożnie, jak prawdziwy skarb. Uśmiechnęła się do pana Smitha. - No, prezent dla teściowej i nieznajomej załatwiony. A co z żoną?
Uniosła jedną brew. Coś jej nagle przyszło do głowy.
- I nie trzeba tak oficjalnie. Wystarczy Catherine lub Cath. - dodała.

Uśmiechnął się tylko, widząc jej udawane oburzenie i sprzeciw. Dobrze wiedział, ze przyjmie prezent.
- Antoni. - Przedstawił się, rezygnując na chwilę z obcego dla niego akcentu. - Cóż, mam plan "B" jeśli chodzi o prezent dla żony. Na taki właśnie wypadek, gdybym uznał, że u jubilera nic nie znajdę. I... tak właściwie ten plan "B" nie będzie mnie nic kosztować.

Wdzięcznie dygnęła, gdy się przedstawił łapiąc za spódnicę i unosząc ją lekko. To imię zupełnie do niego nie pasowało.
- Mało amerykańskie. Jakieś zagraniczne korzenie? - rzuciła bez namysłu. Wyprostowała się i uniosła brwi. Plan B brzmiał co najmniej dwuznacznie, więc Cath postanowiła o niego nie pytać nawet. Uśmiechnęła się jedynie wymownie. - Sprytnie.
Skomentowała jedynie. Coś jej się nagle przypomniało i spojrzała na zegarek.
- Hm... Zaprosiłabym pana... ciebie na wspomnianego drinka, ale godzina dość wczesna. - dodała zamyślona.

- A jakby pani zgadła. Ale pozostawię to w pani gestii, by zgadnąć, skąd dokładnie.
Odwrócił się na chwile od Cath, by dokończyć transakcji, Podpisał rachunek i odebrał kolie, która miał zamiar posłać teściowej.
- Jak nie drink to kawa.

O! To było trochę trudniejsze zadanie. Nie chciała paplać jedno państwo za drugim, więc po prostu skinęła głową. Już ona się dowie! Uwielbiała takie zadania, dociekliwość nakazywała jej doszukać się prawdy. W pewnym momencie zapikał jej telefon. Wykorzystała moment, gdy Smith płacił i odpisała.
- Kawa brzmi świetnie. Wierzę, że znasz jakiś lokal. Bo ja jestem wciąż na etapie poznawania. - odparła chowając paczuszkę do torby. I kierując się do wyjścia, gdy skończył płacić.

- Mieszkam tu trochę, więc coś tam znam. zresztą, mam córki, a one chadzają do takich lokali...
Otworzył przed kobieta drzwi i przepuścił ją, by mogła wyjść na zewnątrz. Potem zaprowadził ją, do znanego Cath już, samochodu.

zt x 2 -- > StarSucks

-> Sklep komputerowy "Machine"

No to był dosyć nietypowy widok jak motocyklista wchodził do takiego eleganckiego salonu jubilerskiego. Ale Eastman niewzruszony, że nawet ochroniarz się poruszył w momencie gdy Święty wszedł do jubilera. Stróż wodził wzrokiem za Indianinem, który oglądał co najróżniejsze pierścionki. Znał rozmiar Liluye, bo już jakiś czas temu przeszukał jej przyczepę w poszukiwaniu pierścionków. Coś tam znalazł także sprawdził rozmiar i teraz wiedział, że na nią wejdzie. Ekspedientka dosyć szybko przechwyciła klienta i doradziła mu coś co mu się spodobało, skromny pierścionek ze złota z małym diamencikiem. Nie był ani najtańszym, ani najdroższym z pierścionków w sklepie, ale umówmy się na taką okazję to wypadało dać trochę więcej. Po udanych zakupach schował pierścionek do kurtki i odjechał ku Old Whiskey.

/zt

// 15.07.2013, koło godziny 22:00

Dwie przecznice dalej stał zaparkowany Mercedes. W nim Catherine, Autumn, Foxxy oraz Eugine. Ten ostatni, ubrany w ciemne, obcisłe ciuchu, siedział na tylnym siedzeniu, z laptopem na kolanach. Wklepywał coś gorączkowo na klawiaturze.
- Dobra, Ruda siedzi za kółkiem... Księżna brytyjska ma oczy szeroko otwarte... pryz jubilerze jest ochrona, dwóch gości, robią obchód po frontowej ulicy i za jubilerem. Musi ktoś odwrócić uwagę tego na tyłach, bym mógł wejść an dach. Potem, gdy dam znać, wyłączycie alarm. Wystarczy... klikać odpowiednią kombinację w tym laptopie... proste? Jasne, dziewczęta?

/z domu

Skoro miała być kierowcą to nim była.
- To ja zostaje z laptopem, tak? - odwrocila się do chłopaczka.

// 15.07.2013, wieczór 22.00

Foxxy przybyła wraz  z innymi Aniołkami Eugenia. Miała na sobie bluze z długim rekawem, by zasłonić swoje tatuaże. Zawsze świadkowie zapamiętują tatuaże, dlatego należy je ukrywać. Pomyślane co nie? Po czym usłyszała co miała za zadanie. skinęła głową.. nie dopuścić, by ochroniarze skumali o co chodzi.
- To Cath odciągniesz ich uwagę? - spytała. Chociaż nie będzie jej miała za złe jeśli powie, że nie. Wszak była ciężarna co już można było zauważyć. Jeśli chodzi o laptopa Autumn mogła to zrobić bezpiecznie w samochodzie. W każdym razie, Foxxy miała się gdzieś skitrać- w tym była dobra i obserwować, czy coś się złego nie dzieje. Dość ciekawie. Czekała spokojnie na to, aż ruszą tyłek z tego Mercedesa.

Siedziała w aucie wraz z ciężarną, kaleką i jakimś Eugine. Pamiętała jak Smith o nim wspominał. Wizja dorwania kosztowności od jubilera ją mocno kusiła, a zatem oczywiście zgodziła się na tę małą akcję.
- Oczywiście. - odparła do Foxxy, ze zdecydowaną miną i odrzuciła teatralnym gestem jasne włosy. Jednak jeszcze nie wychodziła. Musiała się upewnić wszystkiego. - Dwóch na przodzie i trzeci na tyłach? Czy tylko tych dwóch?
Zapytała, spoglądając na mężczyznę. Była wyjątkowo opanowana.
-

- Jeden od frontu, drugi na tyłach. Ruda, podjedź na tyły sklepu.
Eugene przyszykował sobie kominiarkę, którą nałożył na swoją słodką buzię. 
- Dżesika Alba odwróci uwagę ochroniarz ana tyłach. Jak będziesz z nim gadać, ja wskakuje na dach. Jak będę gotowy, dzwonię do Rudej, ona wklepuje kodzik. Mam dziesięć minut na obrobienie sklepu zanim alarm się znowu włączy. W tym czasie wy odjeżdżacie na front i patrzycie na drugiego ochroniarza. Jasne? Gra i bucy?

Pokiwała głową, przejeżdżając na tył.
- Jasne. I śpieszcie się, bo mi się pęcherz skurczył od tego aliena! - poprawila bluzkę na brzuchu.

Morgan skinęła głową. Najwięcej i tak odpala Eugene więc dla niej spoko. Chociaż za dużo trochę ludzi zostało zaanagażowanych. Skuteczność tej drużyny zostanie zaraz sprawdzona.
- Jasne jak słońce. - powiedziala po cyzm poprawiła bluzę, a włosy spięła w kitkę, te warkoczyki ją irytowały.

Pokiwała głową, dając znak, że doskonale zrozumiała. Jedynie nieznacznie skrzywiła się, gdy została nazwana Dżejsiką. Nie lubiła tej aktorki, bo uważała ją za denną, sztuczną i ogólnie do kitu. Oczywiście nie przyjmując do wiadomości w ogóle, że może jej po prostu zazdrościć.
- Jasne, rozumiem. Powodzenia i byle szybko. - odparła, naciągnęła ciemne okulary na nos i zebrała się do wyjścia z auta, jak gdyby nigdy nic. Jeśli jej nikt nie zatrzymał jeszcze z jakąś sprawą.
Rozejrzała się, chcąc ocenić sytuację i wypatrzeć tego drągala co niby ochroniarzem był.

Eugene wyszedł wraz z Cath i od razu skierował się w stronę sąsiedniego budynku. Cath natomiast zauważyła ochroniarz,a który spacerował przy tylnym wejściu do sklepu. Popalał papierosa i chyba nieco się nudził.

Poczekała aż wysiadą, przejechała na przód jubilera i czekała na znak na wpisanie kodu, który sobie kilka razy powtórzyła w myślach, jeśli nie był nigdzie zapisany.

Foxxy skupiła się na swoim zadaniu. Odprowadziła wzrokiem Cath i Eugena. Nie wiedzieć czemu nadal mu nie ufała. Zresztą tej rudej też nie. Z Catherine już trochę pracowała, i mimo ich trudnego startu coraz bardziej zaczęła jej ufać. Założyła kaptur na głowę i obserwowała przez szybę samochodu dwóch koksików. Pewnie się by dogadali z Lionelem. W pogotowiu miała pewnie telefon, by w razie czego wysłać smsa z ostrzeżeniem. Jednak nie zamierzała niczego wysyłac, póki sama ise tym nie zajmie.

Zmierzyła wzrokiem ochroniarza, po czym uśmiechnęła się lekko. Ruszyła w jego stronę, jednak nie bezpośrednio. Chciała być w zasięgu jego wzroku, ale wystarczająco daleko, by jakoś odciągnąć go od wejścia i od budynku. Wyciągnęła z torebki telefon, upewniając się, że jest ściszony i zaczęła udawać, że rozmawia przez telefon. A dokładniej, kłócić się z kimś podniesionym głosem.

Ochroniarz spojrzał tylko po Cath i... odwrócił wzrok, dalej paląc papierosa.

Nie miała tylko pokrzykiwania w planach. Z racji tego, że okularki ciemne na oczach były to mogła bez trudu obserwować ochroniarza. Gdy ten spojrzał na nią to krzyknęła coś z stylu coś ty powiedział?!, aby po chwili złapać się wolną ręką za głowę i zachwiać mocno, prawie przewracając, heheszki.

Teraz zadziałało. Ochroniarz zobaczył jak kobieta się chwilę i odrzucił papierosa by do niej pobiec.
- Nic pani nie jest? - zapytał, chwytając ją. Od razu zauważył bęben ciążowy i to sprawiło, że przejął się jeszcze bardziej.

No! Zawsze działa, szczególnie jak zaczyna się wyglądać jak wieloryb. Blondynka miała strapioną minę i nadal się trzymała za głowę jedną ręką. Z satysfakcją jednak uznała, że ma jego pełną uwagę. Bingo.
- Ah, sama nie wiem. Zdenerwowałam się. Do tego jest tak gorąco. - zaczęła się wachlować dłonią. - Dziękuję bardzo za uratowanie! Strach się bać, co by się stało, gdyby pana nie było w pobliżu!
Westchnęła.

21 + (2+2+5) + 4*5 = 50 > 40

- Bo wie pan, ja miewam problemy właśnie z omdleniami, a jest taki ukrop. A będzie jeszcze gorzej! - zaczęła trajkotać, siląc się na strapiony głos. - To jest nie do wytrzymania. Ale za chwilkę do siebie dojdę, tylko proszę dać mi kilka chwil.
Odetchnęła znowu.