Biuro szeryfa i areszt

First topic message reminder :

Parterowy budynek z czerwonej cegły mieści w sobie zarówno biuro szeryfa jak i areszt. Wchodząc z głównej ulicy przez podwójne drzwi, stajemy przed zaszkloną recepcją, w której na dyżurce zawsze można spotkać jednego z funkcjonariuszy. Przechodząc korytarzem dalej, trafiamy na dużą salę, zastawioną kilkoma biurkami. To w nim przebywają stróże prawa, gdy akurat nie znajdują się na patrolu, zajmując się papierkową robotą lub przygotowując do wyjścia w teren. Za nimi można zauważyć drzwi prowadzące do gabinetu szeryfa w którym oprócz pokaźnego biurka, głównym wyposażeniem jest długi stół, przy którym toczą się rozmowy odnośnie aktualnych spraw. Z głównego korytarza wejść można także do aresztu, gdzie kilka cel czeka na swych gości.

Lola? A co Lola miała do czynienia z jej siostrą? Dlaczego była przesłuchiwana? Naiche? Kojarzyła go, chociaż nie przypominała sobie, aby ten jakoś specjalnie blisko przyjaźnił się z Consuelą. Ale Jack Jones?
- Co mamy na ciebie?
Otworzyła jego akta, by wyczytać więcej. Chciała znać adres, wizerunek i każde jedno głupstwo jakie popełnił. Jeśli tylko zacznie myśleć, że ten miał udział w jej zniknięciu...

W przewinieniach Jackiego odnaleźć można było min:

- napad na funkcjonariuszkę policji
- posiadanie narkotyków (marihuana) x2
- przechodzenie na czerwonym świetle
- posiadanie narkotyków (kokaina, meskalina i marihuana)
- ściąganie na sprawdzianach
- obraza funkcjonariusza na służbie
- malowanie obraźliwych haseł na placówkach użyteczności publicznej

Pora wybrać się do szkoły. Zabrał ze sobą odpowiednie zapiski w swoim neseserze, wypił kolejną kawę, uruchomił pager w razie gdyby ktoś chciał się z nim szybko skontaktować i opuścił komisariat z zamiarem udania się do szkoły w celu wybadania sytuacji z George'em Mayer.

zt

Gabrielle zmarszczyła czoło, czytając kartotekę Jackiego. No pięknie się zabawia! Powiązania z Consuelą i posiadanie narkotyków, mówiły jednoznacznie. Ramirez wiedziała z kim porozmawiać. Zacznie sobie od niego, albo Naiche i Loli. Pozamykała foldery i odsunęła się od biurka, wstając z krzesła.

zt

/z domu pewnie

Lola skierowała swe kroki do archiwum, zagryzając pączka. W końcu coś trzeba było zjeść, a ona nie była jedną z osób, które martwiłyby się, że im w dupę pójdzie. Właściwie, to była nawet z tego zadowolona.
Usiadła przy jednym z biurek, rzucając na blat teczkę (z której wysunęło się kilka kartek) i włączyła komputer.
Trzeba było sprawdzić tego Martina!

/ z domu

Siedział i kopał bezowocnie w aktach. Miał jeszcze do wykonania telefon do Appaloosa miał nadzieję, że uprzejma pani sierżant z tamtejszego posterunku coś jednak dla niego zdobyła. Zastukał palcami o blat biurka kiedy wpadła Lola zagryzając pączka.
-A dla mnie?- upomniał się.

Stukała paznokciami, czekając, aż ten cholerny komputer się włączy.
Ona poważnie nabawi się w tej pracy jakiejś nerwicy. Jak nie przesłuchiwani ją wkurzają, to komputery nie chcą działać jak należy. No co za życie!
Oderwała wzrok od kółeczka, które ciągle się kręciło, oznajmiając, że pulpit ciągle się ładuje, gdy ktoś najwyraźniej do niej się odezwał. Mina jej zrzedła na chwilę, ale szybko przeliczyła coś w myślach.
-Szom tom!-wskazała mu palcem na drugie pomieszczenie.-Zafsze dla wsszyszkich bjore!-powiedziała z pełnymi ustami, drugą ręką próbując zasłonić sobie buzię, by zaraz jej coś czasem nie wypadło.

Do sali ogólnej się mu tyłka nie chciało ruszać musiał się więc zadowolić tym co miał czyli samą kawą. Przynajmniej zjadł po drodze jakieś śniadanie bo inaczej padłby z głodu na swojej zmianie. Spojrzał na Lolę ta najwidoczniej się irytowała, on na szczęście już się przyzwyczaił do tych cholernych komputerów więc do tempa ich pracy podchodził ze stoickim spokojem.

Przełknęła w końcu.
-Przyniosę ci.-stwierdziła z uśmiechem.-Zanim to się załaduje to i tak wieczność minie.-burknęła z mniej podekscytowaną miną.
Wróciła po chwili z pudełkiem pączków i postawiła to na jego biurku.
-A za to mi pomożesz, co?-pokazała mu uśmiech nr 7.-Szukam tego Martina. Partnera Kawińskiego. Razem poszłoby szybciej, hm?-zaproponowała z rozbrajającą miną, mając nadzieję, że jej urok osobisty jest co najmniej wystarczający.

37

Kto by się oparł takiej uroczej prośbie i dołączonej do niej słodkiej łapówce. Sam wpisał nazwisko w bazę i czekał na wynik. Po chwili na ekranie wyświetliło mu się dwóch Martinów pracujących w tym samym czasie co Kawiński.
- Hmm dwóch. Ciekawe czy znajdziemy o nich coś więcej?

16+3*5=31<32

Lola wyklinała cicho na swój komputer, który za cholerę nie chciał współpracować. No co to za warunki do pracy.
-Masz c...-zaczęła, ale Skwarek pierwszy się odezwał.
Zerwała się ze swojego miejsca i podeszła do jego komputera, opierając jedną rękę o blat, a drugą o jego krzesło.
-A weź kliknij najpierw na tego pierwszego.-zaproponowała jakże usłużnie, wgapiając się w ekran.
To mógł być jakiś... przełom czy coś!

Dane dwóch Martinów

Imię:	Tomas
Nazwisko	Martin
Data urodzenia:	12.05.1968
Miejsce urodzenia:	Nowy Jork
Imię ojca	George
Imię matki	Barbara
Wykształcenie	Absolwent Szkoły Policyjnej Stanu Nowy Jork
Status	AKTYWNY
Data rozpoczęcia szkolenia	1986
Data zakończenia służby	---
Powód zakończenia służby	---

---

Dodatkowe informacje:
brak

---

Kary i nagany:
brak

---

Podmiot odpowiedzialny:
Komenda policji miasta Nowy Jork

---

Imię:	Tom Jerry
Nazwisko	Martin
Data urodzenia:	09.09.1966
Miejsce urodzenia:	Nowy Jork
Imię ojca	Frank
Imię matki	Maria
Wykształcenie	Absolwent Szkoły Policyjnej Stanu Nowy Jork
Status	AKTYWNY - przeniesiony do New Jersey
Data rozpoczęcia szkolenia	1984
Data zakończenia służby	---

---

Dodatkowe informacje:
Funkcjonariusz przeniesiony do miasta New Jersey - AKTA UTAJNIONE

---

Kary i nagany:
Przeniesienie - AKTA UTAJNIONE

---

Podmiot odpowiedzialny:
Komenda policji miasta New Jersey

Kliknął na nazwiska i poczekał na wyświetlenie się informacji na ekranie. Pierwszy nic mu nie powiedział ale za to ten drugi.
- Czekaj, czy ten twój nie miał na imię Tom?- zwrócił się do Loli.- I do tego część akt jest utajniona.- Lekko pochylił głowę w zamyśleniu.- Chyba moglibyśmy jeszcze trochę pogrzebać by coś na niego znaleźć, chociaż przy utajnionych aktach może być dupa.

Znowu robiła tą skupioną minę. Niedługo będzie mieć zmarszczki na czole jakby wyrył je kombajn. Nienawidziła tej pracy za to.
-Tak. Tom, Tomas. Podobnie.-stwierdziła, wzruszając ramionami.-Ale założę się za 100, że to ten drugi.-powiedziała, uśmiechając się chytrze.-Mamy go!-ucieszyła się.
Po chwili ten zadowolony wyraz twarzy zniknął.
-Jeżeli ludzie z New Jersey są tak rozmowni jak ci z Nowego Jorku to może być ciężko...-mruknęła.-Ale musimy spróbować. Nic innego nie mamy.-ponownie wzruszyła ramionami.
Westchnęła.
-To co? Dzwonimy?-spytała, spoglądając na niego.
Skwarek miał szczęście, że spięła włosy, bo inaczej zamiast pączków to najadłby się jej kłakami.
Wyprostowała się w końcu.

Być może kiedyś powinni obciąć Loli włosy po kryjomu, wtedy rozwiązałby się problem kłaków w żarciu. Swoją drogą chyba powinna wziąć przykład z Ramirez i upiąć włosy tak jak ona. No jakiś tam policyjny dress cod ale póki stary się nie czepiał to nie była Sama sprawa.
- No to chwytaj za słuchawkę a ja się przekopię przez bazę danych New Jersey, kto wie a nuż coś wypluje. Podskórnie jednak myślę, że to jest ten ptaszek o którego nam chodzi.

27

- No dawaj wypluj coś.- wymamrotał do komputera, który "mielił" zawzięcie informacje. Swarek miał wrażenie, że z wentylatora za chwilę pójdzie mu dym i będzie się musiał zwrócić do zaopatrzenia po nową jednostkę. Już widział jak ją dostaje.
W końcu na ekranie wyświetliła mu się informacja, że nie ma żadnych dostępnych informacji.
-Nic z tego.- zwrócił się do Loli.

/dust road

Siedziala z tym cholernym kocem na ramionach, w poczekalni, zaryczana. bylo jej tak okropnie zimno ze cala sie trzesla. Choc pewnie to emocje. Czekala na kogos, kto ja przeslucha.

Skinęła głową i zaczęła sobie spisywać numer do oddziału policji w New Jersey. Chwyciła za słuchawkę, ale zanim wykręciła numer, czekała, bo być może Skwarek znalazłby jakiś punkt zaczepienia.
Zaklęła, gdy nic nie wypluło.
-Trudno. Dzwonię!-oznajmiła, rzucając mu nikły uśmiech.
Wykręciła numer i czekała na połączenie. Rozmowa tu.

Jechał motorem i właśnie chciał się zatrzymać na papierosa, ale zauważył, że dostał jakąś wiadomość. Liluye napisała, że jest właśnie na policji. Kurwa, ale co ona właściwie tam robiła? Ktoś ją zaatakował, nie daj Boże miała wypadek? Ale jeżeli miała wypadek no to chyba nie aż tak poważny skoro była na policji, a nie w szpitalu? Pytania coraz bardziej nawarstwiały się. Odpisał na sms i cóż, nie było innej opcji, jak zmienić kierunek jazdy i podjechać na policję.
Postawił motor na parkingu i zsiadł z niego zostawiając w zamkniętym na klucz kufrze broń, no bo przecież nie wejdzie na posterunek ze strzelbą. Inne, bardziej lub mniej nielegalne rzeczy miał schowane w innym miejscu, wolał ich nie nosić ze sobą nawet trzymając w samochodzie.
Wszedł do biura szeryfa i już chciał pytać gdzie ona jest pani recepcjonistki, ale w zauważył ją i podbiegł do niej wymijając po drodze wszystkich wokoło. Kucnął przy niej i dokładniej ją obejrzał.
- Nic ci nie jest? Co się stało? - Zapytał patrząc na nią. Zapewne myślał, że następne pytanie będzie w stylu. Kto w ciebie wjechał lub który skurwysyn cię zaatakował?

Jeśli Loco uważał ją za ładną, to teraz musiał zmienić zdanie. Liluye nie dość, że od czasu tej całej sprawy w wiosce nie dosypiała, to teraz jeszcze siedziała zaryczana, z czerwonymi i podpuchniętymi oczami. Gdy do niej podszedł podniosła na niego wzrok, który wcześniej wbijała w podłogę. Zastanawiala się czy przyjedzie czy oleje jej prośbę. W sumie by się nie zdziwiła. Jak ma się pieprzyć to wszystko na raz, bo czemu nie.
- Zabiłam ją, Loco. Zabiłam.. - popatrzyła na niego. Cała się trzęsła, otulona kocem od ratowników, którego nie chciała zdjąć, tak jej było okropnie zimno ze stresu. Nie wiedziała czy tamta kobieta przezyła czy nie, ale po tym wszystkim i całej tej reanimacji i braku pulsu była pewna, że na miejscu stwierdzono zgon.

On zawsze ją uważał za ładną, czy była rozmazana, zapłakana czy cokolwiek. Zdziwił się bardzo słysząc, że ona kogoś zabiła. Spodziewał się, że to jej coś zrobili. Connor miał już rozeznanie w takich sprawach, w końcu niejedną osobę zastrzelił, tylko, że on już nie przykładał do tego jakiejś wielkiej wagi i w sumie nie zabił nikogo niewinnego także nie musiał się bić z myślami i ogólnie.
- Co się stało? - Zapytał siadając obok niej i przytulając ją. Nie miał chusteczki, więc otarł jej łzy z policzka swoim palcem.

Rozłączyła się i wykonała pełen satysfakcji gest, który polegał na zaciśnięciu palców w pięść, uniesieniu dłoni, a następnie energicznym przyciągnięciu jej do siebie.
-Mamy go!-ucieszyła się i pomachała Sam'owi kartkę z numerem przed jego nosem.
Schowała ją jednak do kieszeni i wyciągnęła telefon, gdy usłyszała dźwięk dochodzącej wiadomości. Wymieniła kilka sms'ów, poważniejąc. Zmrużyła oczy i popukała gniewnie paznokciami w obudowę telefonu. Z następnymi wiadomościami się rozpromieniała, na końcu chichocząc głupio pod nosem.
Odchrząknęła.
-Uhm, tak.-powiedziała z poważną miną.-Idę zobaczyć co się dzieje.-mruknęła, uciekając przed pewnie rozbawionym Skwarkiem.
Ale zanim... Lola przypomniała sobie o swoim diabolicznym planie.
Zakradła się raz-dwa do szatni i odszukała szafkę Jonathana. Chichocząc głupio (złowieszczo?) pod nosem, rozpakowała jego kanapki i powciskała w chleb rodzynki. A masz, draniu!

Lilu za to śniły się koszmary, budziły ją ze snu nieistniejące wystrzały z broni. Mało spała, a jeśli już to krótko i niespokojnie. Teraz to chyba już w ogóle nie zmruży oka, bo będzie jej się sniło, że to ona kogoś zabija.
Przytuliła się do niego i dlugi czas nie odzywała, miętosząc paczkę chusteczek higienicznych w rękach. W końcu wyciągnęła jedną i na chwilę się odsuwając wytarła oczy i wydmuchała nos, a potem wrzucila chusteczkę do kosza.
Wtuliła się znów w Connora i siedziała cicho jeszcze przez chwilę.
- Jechałam.. i nie patrzylam na drogę przez chwilę.. uderzylam.. w nią.. - znów się rozpłakała i wtuliła mocniej, zaciskając palce na jego bluzie.