Pokój #69

/ z salonu

Wkroczyli do pokoiku Carmality. Ona pierwsza, otwierając drzwi, a Florencio zaraz za nią. Postawił torbę gdzieś z boku. Objął Carmalitę i ją ucałował wpierw czule. Potem się rozejrzał.
- Łazienka? - zapytał, chcąc wziąć ten oczyszczający prysznic, a potem mogli jazzować.

/ z salonu.
Carmalita z przyjemnością odwzajemniła pocałunek po czym wskazała ręką drogę do łazienki.
- Zaraz podam ci ręcznik. - powiedziała nie odrywając się z jego objęć. Z resztą kto by chciał puszczać takiego przystojniaka?.
- Tylko się pośpiesz, bo jeszcze nie mogę uwierzyć, że tutaj jesteś. - powiedziała patrząc w jego piękne oczyska.

Pokiwał głową i wypuścił ją z objęć, acz niechętnie. Złapał za materiał koszulki na plecach, ściągając ją i jednocześnie idąc w stronę łazienki. Potem zrzucił buty i spodenki. Na koniec majtki legły gdzieś na podłodze. Wskoczył pod prysznic, by ię porządnie wymyć i pachnieć ładnie.
- Carmalita! Czy jest tu ktoś z twojej rodziny? - rzucił zza szklanej szybki, z łazienki.

Carmalita puściła go, przecież wolałą go pachnącego i świeżego. Usiadła wyczekujaco na skraju łóżka. Po czym przypomniała sobie, ze miała mu podać ręczniki. dodatkowe znalazły się w szafie. Siegnęła je i weszła mu do łazienki, cóż ta para nie miała przed soba w tych sprawach w ogóle tajemnic.
- Tak. Jest moja siostra. - powiedziała zdziwiona pytaniem. - Czemu się pytasz? - powiedziała zostawiając mu ręcznik i wracając na łóżko. Jesli on zamierza mieszkać razem z nią w tym pokoju, to chyba powinni pomyśleć o złączeniu łóżek.. przeszło jej przez głowę.

Wkrótce wyszedł z łazienki z przewieszonym przez biodra ręcznikiem i przeczesywał dłonią wilgotne włosy, które opadały mu na czoło częściowo. Spojrzał na Carmalitę, chwilę tak stojąc.
- Byłem ciekaw, czy twój ojciec też tu jest. - wyjaśnił, a potem ubrał się pośpiesznie i mogli iść. Florian podszedł do dziewczyna, która siedziała na brzegu łóżka i uklęk przed nią. Nie, nie oświadczał się. Chwycił jej dłonie i bez słowa ucałował.

Spojrzala na niego z góry uśmiechnięta. Złapała jego dłoń i delikatnie przewróciła na zewnatrznac stronę, by ją ucałować.
- No tak, boisz się go? ... Ev tez lepiej unikać. - powiedziała, po czym go pocałowała namiętnie, aby zaraz wstać nada trzymając jego rekę.
- To co, plaża? - zapytała. Po czym wyprowadziła go z pokoju, hitelu nad ocean.
<zt x2>

// Z East Beach
Carmalita cała w skowronkach otworzyła drzwi i pewnie została przeniesiona na rekach Florencia.Mimo, ze ślub nie był prawdziwy i legalny to należało postępować z tradycjami. Zaraz po wejściu zamówiła szampana i zaczęła szukać pierścionka, obrączki czegokolwiek dla Florencia. Znalazła coś ala obrączke i to w jego rozmiarze tylko mieniące sie na różowo.
- Wybierz piosenke. - rzuciła do niego, gdy przeszukiwała kosmetyczkę. Gdy znalazła obrączkę podeszła do niego i wsunęła mu na odpowiedni palec. - Podoba się? - powiedziała uśmiechnieta.

/ z plaży

Oczywiście, że poderwał ją na ręce jak pannę młodą i przeniósł bez trudu przez próg. Mieli swój mały, prywatny, wyimaginowany ślub. Aktualnie żyli jak w bajce i było to takie słodkie, że już nie wyrabiam, hehe.
Gdy Carmalita dopadła do niego i wsunęła na palec różowe kółko to aż się roześmiał. Tylko Florencio może wyglądać z różową, świecącą obrączką jeszcze bardziej męsko niż wcześniej. Chwycił buźkę kobiety w dłonie i ucałował.
- Gracias, żono. - odparł, a potem zaczął skakać po kanałach radyjka. Aż w końcu znalazł Rikiego i Kristinę i zakołysał biodrami do rytmu, spoglądając z uśmiechem na ukochaną. Gdy Riki zaczął śpiewać to on także, tylko że hiszpańską wersję. Zrobił zwinny krok w stronę Carmy i wyciągnął do niej rękę.

Stanęła na paluszkach, gdy ją pocałował. Był szczęśliwa i to wyrażała jej twarzoczaszka. Ze śmiechem złapała go za dłoń, by razem z nim powywijać w rytm rikiego. Jej bioderka ruszały się nieco lepiej niż, jego, ale to dlatego, ze pod sukienką nie miała majtek. Biust tańczył razem z nią, tylko w niego innym rytmie. Gdy skończyła się piosenka zaśmiała się i ucałowała Florencia w ramię.
- to co teraz noc poślubna? - spytała żartobliwie spoglądając w oczyska. Jednocześnie ignorowała smsy przychodzące od siostry. Odpisze później.
- Ale, chyba trzeba złączyć najpierw łóżka. - zauważyła. Po czym dotarł do niej smród spalenizny. Przytuliła się do Florencia.
- Kochanie.. co się dzieje?- spytała przestraszona. - Musimy stąd uciekać! - krzyknęła spanikowana. Po czym odczepiła się od niego i otworzyła drzwi sprawdzając czy droga wolna.

Carmalita wydała z siebie krzyk, po czym zaczęła kaszleć. Chwyciła Florencia za rękę i doczołgała sie do niego, bo nie można wstać, gdyż czad idzie do góry. Bała się jak cholera, ale muszą przeżyć, czyż nie? Zasłoniła twarz drugą ręką.
- Nic ci nie jest!? - krzyknęła dla pewności, po czym rozejrzała się dookoła i ruszyła na czworaka do wyjścia kierując za sobą Florencia. Czuła jak dym drażni jej gardło, a serce dudni jak oszalałe. Miała ochotę się rozryczeć i wtulić w ramionach Florencia, który by ją uratował. Jednak byli w trochę nie fajnej sytuacji, bo wszystko zaraz miało runąc.

3
Carmalita oglądała sie za siebie patrząc, czy Florencio potulnie za nią idzie i tak udało im sie wyprowadzić ją na hol.
<zt x2> hol