Pokój #21

/22.07. z East Beach, z przystankiem w barze/

Po siedzeniu na słońcu, oceanie, dwóch meczach siatkówki (przy czym ten ostatni był ze znacznie bardziej wymagającym przeciwnikiem) i dwóch drinkach Joan byłą przyjemnie odprężona oraz zmęczona. Nic dziwnego, że po prysznicu łóżko okazało się takie wygodne, miękkie i pociągające. Obudziła się w porze kolacji całkiem nieprzytomna. Jak ona nie znosiła spania w trakcie dnia.

/zt

/28.07.2013, wieczór około 22/

Siedziała sama w pokoju. Bobby zniknął, gdy ona brała prysznic. Nie zabrał telefonu ani więcej rzeczy, więc chyba nie wybrał się daleko, ale nie musiał jej się spowiadać. Może sobie znalazł ciekawsze zajęcie na wieczór. Czy powinna się przejmować? Mogła się rozejrzeć po hotelu.

/zt

No cóż, nie wiem czy Bobby i Joan siedzieli w pokoju. W każdym razie, jeśli wczesniejszy wybuch nie zmusił ich do ruszenia tyłków, to z pewnością zrobił to drugi. A może po pierwszym zaczął pakować do kieszeni portfel i telefon, żeby brać nogi za pas?
W każdym razie wywalona ściana sprawiła, że ich ogłuszyło. Scena podobna była do tych z filmów katastroficznych, a Bobby wpadł w panikę. Dym zaczął gryźć w gardło i oczy, a Bobby nie miał pojęcia czy coś go pokaleczyło, czy nie. Jedyne, co zrobił, to chwycił Joan za rękę i... stanął w obliczu podjęcia decyzji.
Gdzie uciekać? Na korytarz, czy na zewnątrz? Boże, Boże!

3 - udaje się wam wyjść na korytarz i zejść do holu, UF

Z koszulkami naciągniętymi na twarze, niepewnie, acz szybko, Bobby i Joan przebiegli korytarzem, dopadli do klatki schodowej i dotarli do holu. Ratunek był blisko!

---> hol