Sandbar

Pepe był wyspany. Tak bardzo, że podkrążone oczy Lopeza na pewno o czym innym świadczyły. Felipe się ogarnął, wsunął podkoszulek o wyciętych bokach z po-wyciągniętymi nitkami i nasunął na swój tyłek granatowo-turkusowe spodenki plażowe. Kilka razy przeczesał palcami swoje wilgotne włosy, nucąc pod nosem, kiedy się ogarniał. Wziął okulary, wcisnął na nos, a włosy w końcu związał w kitkę gumką, którą musiał rozplątać spośród rzemyków na jego nadgarstku.
Niestety, nie mógł jeździć na swojej rekiniej Vespie w stroju rekina, więc ten złożony znajdywał się z tyłu, na pseudo-drugim siedzeniu, więc ledwo się zmieścił gdy już zasiadł. Narzucił na szyję słuchawki Ditsy doktor Draculi i wyjechał spod Flamingo z szeroko uśmiechniętym pyskiem.
- I'm bulletproof, nothing to lose. Fire away, fire away - zaczął śpiewać głośno; na szczęście nie fałszował. Zwłaszcza, gdy zatrzymał się przy dziewczynach w starym kabriolecie, którym posłał szeroki uśmiech, nie przestając śpiewać. Ba, przechylił się w ich stronę. - You shoot me down. But I won't fall. I AM TITANIUUUUUM - zaśpiewał do jednej z nich, a gdy już oczko puścił, to ruszył pędem do Sandbaru, nie troszcząc się o to, że wjedzie na deptak z dyndającą głową jego stroju za plecami, narażając się na jakieś niezadowolone krzyki. Ludzie powinni się przyzwyczaić.
Zwłaszcza Kenny, który pewnie jego śpiew usłyszał zanim go zobaczył.

Pepe zlazł z Vespy, słuchawki poprawił na swoim karku i pociągnął za ten swój strój, w którym pewnie doszył kieszenie na piwo i jointy, żeby nie musieć latać do baru czy grzebać kilka minut w spodenkach.
Opadającymi kosmykami zarzucił dziarsko, obejmując strój jedną ręką, ale zdążył odrzucić, coby się przywitać.
- Siema młody - już szykował się, by przybić żółwika, ale zaraz obniżył pięść. - Podwodny, refleks ćwiczy - zaśmiał się, celując w niego palcem wskazującym i zaraz normalnie się przywitał. Uśmiechnął się zaś szeroko do Fierce, którą przywitał krótkim uściskiem.
- Jolene jak zwykle pełna energii - parsknął i spojrzał na Liu.
- Ja dopiero zaczynam, ale przerwa będzie za jakieś dwadzieścia minut - odparł, gibając się na boki i spojrzał na przybyłe blondynki, które zwróciły uwagę na przyjaciela. Spojrzał na Sashę.
- Słyszałem, że się zjeżdżają, co? - i klasnął, po czym otarł swoje dłonie, jakby już wiedział, co robić.

- Woah, już się boję - zaśmiał się na słowa Jolene i spojrzał zdziwiony na Sashę.
- Arizona? A to była ta piosenka, nie? Ty-ty-tym tym-tym, na na... a nie, to Alabama - machnął dłonią i spojrzał na Kenny'ego, kiedy postawił mu szklankę wody.
- Jasne, nie chciałbyś siedzieć kilka godzin w tym stroju, który zaraz muszę wcisnąć - parsknął. - No ale wiesz, przerwy się robi to się ma, nie? Zobaczysz, za godzinę wrócę to piwo widzę i nie, nie martw się, zapłacę!
Powiedział na zaś, a potem przyjrzał się oby dziewczętom, które to złożyły niemałe zamówienie, aż zdziwiło to Pepe. Jemu to ledwo na trawkę i piwo, i nocleg starczyło, napawał się bryzą morską i zajadał sól z powietrza.
- A wy z Arizony jesteście? Pięknej, jakże słonecznej Arizony? - i już zagadał, przenosząc to spojrzenie z Reginy na Sabrinę i z powrotem. Dobrze chociaż, że uśmiech na jego twarzy był na tyle miły, że ludzie jakoś go nie zabili do dzisiaj.