Ferma strusi J. McGywera

First topic message reminder :

W skład gospodarstwa wchodzi dom mieszkalny, mieszczący trzy pokoje, kuchnię i łazienkę oraz jeden budynek gospodarczy. 

Kiedyś uprawiano tu czosnek i cebule, przez kilka lat – jabłka. Pięć hektarów ziemi. Oprócz stodoły oraz budynku gospodarczego znajduje się tu też szopa oraz niewielka szklarnia.
Duży budynek gospodarczy będzie przeznaczony na skład jajek i całego badziewia potrzebnego do hodowli ptasiorów. Stodoła musi być przystosowana dla strusi. Reszta terenu będzie przeznaczona na wybieg dla zwierząt.

---

Zakupione przez J. Kovalsky'ego dnia 11.09.2013

Pomachała na do widzenia Foxxy i Autumn, gdy się zmyły. Nawet nie zorientowała się, że impreza wyparowała. Poszła za mężczyzną do stodoły i zamrugała oczami, gdy zapalił światło. I te dwadzieścia dziobów to nic. Dwadzieścia par ciemnych oczek łypnęło na nich. Cath aż się cofnęła DO TYŁU i napotkała na swej drodze przeszkodę w postaci drzwi.
- Ojej! Jak ich dużo... I jakie duże. W telewizji wyglądały na mniejsze. Ale tam w sumie nawet słoń wygląda na małego. - stwierdziła i odetchnęła, bo trochę jej świat wirował. Ale ogarniała sytuację!

- Tutaj nie uświadczysz żadnych małych ptaków. - wyszczerzył się - I spokojnie, nie masz się czego bać.
Jeden z ptaków podniósł skrzydła i nastroszył pióra. Wyglądał jak jakaś tancerka z karnawału w Rio. Tylko szara z krzywymi nogami.
- No piękny jesteś, uspokój się. Głupi kurczak. - podszedł do ptaków i podniósł z ziemi ładne, długie pióro, które zgupił ten, który się popisywał.
- Prosz - podał je Cath.

Wspaniały żarcik. Taki śmieszny. Catherine chyba przyciągała takich osobników z takimi tekstami lub z podobnym podrywem. A może po prostu takich lubiła. Któż to wie.
Oczywiście, fakt, że alkohol robił swoje to się zaśmiała i posłała mu lekki uśmiech. Zagarnęła włosy za ucho, zgrywając jakąś nieśmiałą dziewczynkę. Ruszyła za nim, choć trzymała się nieco z tyłu, na bardziej bezpiecznej odległości. No bo oczami wyobraźni już widziała jak struś wydłubuje jej oko.
Potem przyjęła pióro strusia, unosząc brwi.
- Skąd ten pomysł? - wskazała rękę na ptaka stroszącego swe pióra. - Z hodowlą. I to strusi do tego...

Uśmiechnął się do nieśmiałej, pijanej dziewczynki.
- W sumie nie planowałem tego. Ale znudziła mnie robota w rzeźni a skoro dostałem zaztrzyk gotówki to żal byłoby nie skorzystać. No i strusie są względnie łatwe do ogarnięcia, i nie ma w okolicy żadnej takiej hodowli. - wzruszył ramionami - To może być dobry biznes.

Kiwała głową, można rzec, że odrobinę automatycznie. Niemalże jak do dobrego bitu na imprezie. Słuchała go połowicznie, jakoś nie mogąc się skupić. Wyglądało na to, że coś jej chodzi po głowie. A co takiego mogło siedzieć w tej jasnej łepetynie. Nic dobrego, to najbardziej prawdopodobne.
- Mhm. - skomentowała to co powiedział. Obejrzała się na drzwi od stodoły. - Przypływ gotówki mówisz... Pewnie za małą pomoc Foxxy.
Wróciła wzrokiem na niego. Ktoś tu leciał na kasę.
- No bardzo mnie ciekawi czy wy tak na wyłączność teraz... - uniosła brwi, nie mogąc powstrzymać uśmiechu, a piórem miziała się po szyi zupełnie nieświadomie, of cors.

Przytaknął tylko i śledził wzrokiem pióro.
- Na wyłączność? O seksie mówisz? - uniósł jedną brew i parsknął - nie ma mowy. Raz ze sobą spaliśmy i szczerze powiedziawszy nie było to nic fantastycznego. - zaśmiał się - A ta mi potem mówi, że dała się przelecieć z poczucia obowiązku. To już się na pewno nie powtórzy, to ma zapewnione.
Dalej go to bawiło.
- Ja to widzę tak, że poza podpisanym papierkiem i okropnym nazwiskiem nic się w moim życiu nie zmieniło. Jak Foxxy dostanie kartę to wszystko wróci do normy.

Już miała coś powiedzieć, gdy uniosła brwi, słysząc co to Leszek mówi. No nie wierzyła.
- C-co?! - parsknęła. - Z poczucia obowiązku? Urwała się ze średniowiecza? O nie! Nie!
Złapała się za brzuch i wybuchnęła śmiechem. Prawie ją zgięło w pół. Nie wierzyła w to. Można być rozwiązłym, ale to zabiło jakąkolwiek konkurencję w tej dziedzinie.
Prawie się zapowietrzyła.
- Okej. Okej. Już, dosyć. Zabijesz mnie. - śmiała się dalej, choć próbowała uspokoić. - Powiedz mi jeszcze, że gotuje ci obiady i podaje kapcie..

- A no. Mówię przecież. Dziwne to trasznie było a ja nie uprawiam seksu z kimś to to ma robić z przymusu. Takie to rejpi. - aż się wzdrygnął.
Położył jej rękę na ramieniu i ścisnął lekko.
- Oddychaj. Gotuje, ale kapci nie podaje - uśmiechnął się - nawet mnie chciała cmokać po policzku. Jak w jakiejś, nie wiem, telenoweli. Albo jakbyśmy byli na serio małżeństwem.

Wzięła głęboki wdech i wyprostowała się.
- Okej, żyję. - rzuciła z uśmiechem. - Ale ostrzegaj następnym razem przed takimi bombami.
Uniosła dłoń i pogroziła mu palcem.
- Bo się pogniewamy. Zresztą nie mam ochoty o niejgadać. Właściwie... - złapała się za głowę. - Powinnam lecieć. Impreza i tak skończona, a strusie zobaczyłam.
Uśmiechnęła się.

- Jasne - uśmiechnał sie i pozwolił sobie przesunąć spojrzeniem po blondynce - mnie już też nuży rozmawianie o niej.
- To do zobaczenia, tak? - poszli razem w stronę wrót stodoły.

Pokiwała głową i jak wyszli na zewnątrz to się pożegnała, ucałowała w policzek, a potem ruszyła drogą, prosto do domu.

zt

I tak impreza się skończyła. Cath sobie poszła a Leszek w dobrym humorze wrócił do swojej zrzędzącej żony.
zt

13.09.2013, rano
Morgan nie zrzędziła od imprezy. Ba, nawet za bardzo się nie odzywała do Leszka, ewentualnie mówiąc mu jedynie rano dzień dobry. Cały czas miała przed sobą jego wizje, jak śmieje się z niej i jej wyznania. Skoro tak zareagował zamierzała być automatem do kawy. Jednak została wesołym automatem do kawy.Przez ostatnie dni jeździła samochodem przywożąc jakies dziwne rzeczy, książki. Chodziła z długopisem za uchem, i z pokoju wychodziła jedynie po dolewkę kawy. W lodówce były pustki, obiadu, śniadania, czy tez kolacji nie robiła. Jadła u siebie w starym domu lub w pracy. Jednak nie było to dla niej nic złego. Chodziła cała wesolutka, podśpiewując wesołe piosenki. Leszek mógł zobaczyć, że pod ich dom podjeżdża nie raz ciężarówka. Panowie coś przenoszą do szopy, a potem wywożą te kilka rzeczy kilka dni później. A Morgan w wolnych chwilach zajmowała się papryczkami w szklarni. A gdy pewnie pytal o co kaman, ona tylko zbywała go ręką i wracała do produkcji. Aż nadszedł dzień w którym nad ranem po prostu wyjechała.
<zt>

14.09 wieczór

Kiedy Leszek wrócił z miasta z Szalikiem poszli na obchód ogrodzenia, zobaczyć czy sprawdza się w trzymaniu śpiących już w stodole strusi. Tak się przechadzając wpadł na genialny pomysł. Poszedł szybko do budynku gospodarczego, znalazł jakąś starą deskę i wyobraził sobie napis. Tak. To jest to.
Odłożył ją delikatnie pielęgnując swoje marzenie i wyszedł pozbierać kupy ptaków do kompostu.
/zt

// 15.09.2013, ok.24

Wróciła sama nie wie jak, najpierw jednym autobusem, potem samochodem i tak znalazła sie u siebie w domu. Byla zmęczona. Smith jej dał jakąs czarną mini, więc wyglądała jakby wróciła z melanżu, a nie z misji.  Oczywiście nie pasowąły jedynie martensy, które znalazła w bagażniku.Weszła do domu i pierwsze co zrobiła to się przebrała. Po czym poszukała Leszka.
- Cześc. - przywitała się z nim. - Chyba powinniśmy porozmawiać. - powiedziała po prostu. Wyciągnęla papierosa i go zapaliła. Nie paliła od kilku godzin, wiec dla niej to sukces. Oczywiście poczęstowała tez Leszka.

/15.09.13 w nocy

Leszek o tej godzinie wycieńczony już robotą na fermie dawno spał. Chrapnął i przewróćił się na drugi bok klnąc przez sen na to, że go budzą i śmierdzą papierosem w jego sypialni.
- Sszzzcego?

Przewróciła oczami, oczywiście, ze jak była w jego sypialni to nie zapaliła papierosa, az taka nie jest.
- Wstawaj. Jutro musze być od rana w barze, a trzeba pogadać. - budziła go dalej.

Leszek niezadowolony jeszcze bardziej usiadł na łóżku i otulił sie kołdrą.
- Co jest? Pali się?

Oj Morgan oczywiscie że przyniosła coś co będzie walutą =, czymkolwiek,
- Nic się nie pali. Masz kakao. - powiedziała wskazując na stolik obok. Sama w ręku trzymała appierosa, którego chciała zapalić. - Przepraszam, ze cię budze - powiedziała chłodno. Zmieniła się w tą sama chłodna Morgan, którą poznał gdy mu obijała twarz w Brzoskwince i wyrzuciła na śmietnik.
- Nie myślisz, że to kompletnie nei działa? Ty masz swój dom, ja swój. Na mieście widza nas z innymi osobami. - dodała.. nie wiedziała jak rozpocząć tę rozmowę.

Leszkowi chwilę zajęło ogarnięcie czego od niego chcą. Jak już zrozumiał to i tak nie zrozumiał.
- No przecież to jest mój dom. Masz tu pokój a se jeździsz do swojego bo nuda na fermie. Nie wiem dlaczego to jest powód żeby mnie budzić - ziewnął i schował twarz w dłoniach.

- Sprzedam go i zrobię tutaj ogród, w szopie są już rośliny. - odpowiedziała. Cóż budziła go, bo nie miała kiedy indziej czasu z nim porozmawiać. Od rana do nocy była w barze. Westchnęła i oparła się o ścianę obserwując to co się dzieje za oknem. Leszek mało ją obchodził.
- Dobra moje zachowanie ostatnio było złe, ale nie martw sie to się skończyło. - zapewniła go. Cóż podróże autobusem są długie, więc miała czas na myślenie.
- Pozwól mi zapraszac Autumn. - wypaliła. - Pomoże przy ogrodzie i nikt nie będzie tworzył plotek naokoło. - dodała.

Słuchał tylko jednym uchem.
- Mhm, jak chcesz. - wymruczał i położył się z powrotem.

Wątpiła by coś z tego pamiętał. Jednak wzruszyła ramionami.
- Mówię, do ciebie, a ty mnie olewasz. - zwróciła mu uwagę. - Ciebie nic to nie obchodzi bo dostaleś swoją kasę. Mnie jak deportują to możesz szukać każdej mojej kończyny na innym kontynencie. - Morgan powiedziała to jednak obojętnym tonem. Po czym po prostu wyszła, by wziąc prysznic i pójść spać do siebie.
<zt>

Leszek może i by słuchał uważniej gdyby nie wyrwano go w środku nocy na pogaduchy. A tak przewrócił się na drugi bok i dalej śnił o tym jak to jest psem myśliwskim polującym na kaczki na motorach.
/zt

/16.09

Dogadaly się co do miejsca spotkania i Autumn wpadła z dwiema farbami w rękach, a raczej w torebce. Podjechała pod fermę samochodem, a potem zapukała do drzwi, czekając aż ktoś jej otworzy.