Dom Rona

First topic message reminder :

Dom jest niewielki, wybudowany z gotowych materiałów. Ściany są wypełnione gąbką lub styropianem, nie ma tu mowy o porządnej izolacji. Dach często przecieka, w czasie upałów wewnątrz nie da się wytrzymać a klimatyzacja działa wątpliwie. Podczas chłodniejszych dni robi się naprawdę zimno i trzeba ratować się piecykiem elektrycznym.
Budynek ma tylko jedno piętro. Wewnątrz znajduje się kuchnia i łazienka oraz dwa średniej wielkości pokoje. Dom jest pomalowany na piaskowy kolor.
Opcjonalnie na podwórku znajduje się podjazd.

Dokładniejszy opis w budowie...

Właścicielem samochodu się okazał być sam A. Kawiński. 
Ron jednak nie znalazł po nim śladu na portalach społecznościowych.

Samochód okazał się być własnością Kawińskiego aka. Smith. Nie spodziewał się go znaleźć na jakiś portalach, ale miał nadzieje, że coś znajdzie ciekawego a propos samego auta. Postanowił poszperać trochę by znaleźć auto o owych blachach i sprawdzić ile był wart w dniu ubezpieczenia.

Spostrzegawczość, próg 30. Jak przekroczysz, to znajdujesz informacje, że taike samochody sprzedawane był po 6 tysięcy dolarów.
Jak prekroczysz 32, to znajdujesz jeszcze na jednym forum literackim nicka kavynsky_aa - użytkownik wypowiada się na temat Harry'ego Pottera.

18+15=33

6 kawałków za auto to nawet sporo zważywszy, że August wisiał kasę kilku ludziom. Pewnie oddał wóz w ramach długu i chcieli zachować formalności. Szukając informacji o pojeździe odkrył wypowiedź pewnego użytkownika na temat Harrego Pottera. Będąc ciekawym postanowił przeczytać ją i sprawdzić profil tego człowieka. Nie rozumiał do końca fenomenu tej książki, choć podobała mu się. Jednak nadawanie jej momentami zbyt złożonej, górnolotnej interpretacji była naciągana i irytująca.

Użytkownik kavynsky_aa napisał:
Neville był zdecydowanie lepszym zbawicielem niż Harry. OTP Lua i Neville.
Konto użytkownika zawierało jedynie adres e-mail. Nie było nawet avatara.

W sumie dobrze gadał - Nevil był OP bohaterem. Po przeczytaniu kilka razy nicku zauważył jego głębsze przesłanie. Nie wierzył w zbieg okoliczności, więc zapisał sobie e-mail, by pewnego dnia móc bezkarnie spamować Smitha, jeśli oczywiście to jego skrzynka.
Trop auta wydawał się wyczerpany, więc Ron postanowił zbadać wątek kasy. Był ciekaw co to za budowla i czy August tam pracował czy raczej przegrywał jego kieszonkowe oraz potencjalną parę nowych butów.

Kasyno, z którego pochodziła wizytówka, znajdowało się w Appaloosa City. 
Spostrzegawczość, próg 50. Jak przekroczysz, to udaje ci się dotrzeć do listy pracowników. Niestety, nie ma tam nazwiska twojego wuja. 

//Nie do zdania.

Kasyno okazało się być w stanie Arizona i to w Appoloosach, co ułatwiało trochę prace. Postanowił również przejrzeć listę pracowników, ale mnogość imion oraz nazwisk sprawiło, że Ron pogubił się podczas ich czytania i musiał po kilka razy zaczynać czytanie lub od ostatniego zapamiętanego nazwiska. Z pewnością pominął kilkadziesiąt osób i możliwe, że wśród nich samego wuja, więc postanowił jeszcze raz przeczytać spis pracujących tam osób.

18+5 < 30

Brody nic nie znalazł, mimo usilnych starań. Postanowił zrobić sobie przerwę - zrobił sobie kawę w białym kubku, po czym ,obserwując drogę przed domem z okna w kuchni, zastanawiał się o co w tym wszystkim chodzi. Czyżby August miał długi u rodziny Smithów ? Jeśli tak to po co mu wizytówka Hai Wu ? Przecież wisiał tylko pieniądze Kawińskiemu, więc co do tego miała enigmatyczna Chinka, którą poznał na stacji benzynowej, a potem w motelu. To było zbytnio zagmatwane na tym etapie, a nie mógł zapytać swojego lepszego chlebodawcy o to.

Gdy odpoczął odpowiednio, znów podszedł do listy pracowników kasyna.

15+18>30

W końcu z pomocą programu do PDF'ów ogarnął listę, ale nie znalazł swojego krewniak, na liście pracowników w tym czasie, więc najwidoczniej grał tam. Jedyne co mu zostało do zbadania to kwity, jednak w końcu olał je znużony już po bardzo myślowym dniu. Nie widział tych papierów wcześniej, więc kilka dni zwłoki, nie powinno nic zmienić w jego życiu.

07.06.13

Następnego dnia nie wrócił do sprawy zagadki Augusta, tylko schował materiały w kolejnej, wymyślnej skrytce jego domu. Po poranku w którym dywagował nad rozwiązaniem pewnego pomysłu z pomocą polimorfizmu, postanowił wyjść do roboty, by odwalić to co mam odwalić.

z/t

/ z parku, noc, 15.08

Mulan pognała za Kate, po drodze włażąc sobie do swojego ulubionego śmietnika, w którym trzymała starą kanapkę i swoją ukochaną zabawkę - łom.
Był już późny wieczór, niemalże noc. No bo musiały zaczekać, aż się ściemni w końcu. Może azjatka nie należała do najinteligentniejszych (była gdzieś na poziomie ameby z wykształceniem wyższym), ale naooglądała się filmów, jak jeszcze w domu siedziała.
Dobra, ale wracając do sprawy. Dwie ciemne postacie stanęły na chodniku pod domem. Mulan miała kaptur na głowie i bandanę na ryju, by przypadkiem nikt jej nie rozpoznał. W dłoni trzymała ten swój łom.
- Nikt tu od dawna nie mieszka. Dom stoi pusty. Obczaiłam kilka w okolicy, odkąd tu przyjechałam, co nie? Licze na grube hajsy, że ja pie.dole i miękkie łóżko, że ja o ku.wa! - szepnęła. - Heheheheheheh. - Dodała jak to ona.

<--

Kate, schowała kapelusz do plecaka i sama zarzuciła kaptur na głowę, po chwili dołączając do tego bandanę. Podążała za nosem Mulan, zdając się na jej instynkt, chociaż nie ufając jej w stu procentach. Wolała nie zostać nagle wystawiona! Gdy dotarły bliżej domu który miał być opuszczony, Kate najpierw spojrzała po ciemnych oknach i rozejrzała po ulicy.
- Ok, to na tyły.
Kiwnęła głową na Hulan i pierwsza ruszyła za dom, nie zamierzając włamywać się do drzwi frontowych.

1 - w domu obok świecą się światła, słyszycie głosy z werandy z przodu, najwyraźniej sąsiedzi mają imprezę!

Hał Hał się zgarbiła i uniosła ręce na poziom klatki piersiowej. Zaczęła wykonywać długie, dziwaczne kroki na palcach, niczym postać z kreskówki, przekradająca się.
- Hiiiihihihihih. - zachichotała cicho w bandamę. - O ku.wa. Ale zajebiście.
Nie mogła opanować emocji i po chwili znalazła się także na tyłach domu.
No i słyszała wyraźnie imprezę. Spojrzała w tamtym kierunku, z głupkowatym uśmiechem.
- Ej! Wbijamy?! - zmieniła obiekt zainteresowań, sprawdzając najbliższe okna czy są otwarte może.

Kate została w tyle i zamiast podążyć za Hulan, z niemałym rozbawieniem przyglądała się jej wyczynom. Zaśmiała się i nadrobiła stracony dystans, mniej aktorsko dobiegając na tyły domu. Szybko usłyszała zabawę u sąsiadów, ale to było na rękę! Jak narobią hałasu, nikt nie usłyszy!
- Gdzie? Gdzie? Zostań! Otwieraj okno a ja przypilnuję czy nikt nie lezie.
Kciukiem wskazała na okno i minęła Hulan, by zerknąć w stronę sąsiadów.

31

Wzięła podważyła okno łomem, brechtając pod nosem. Poszło! Otworzyła je i bez żadnych ceregieli zaczęła przetaczać się przez nie, włażąc do środka.
- Idziesz, brzydalu? - burknęła z niezwykłą czułością. Nieświadoma, że impreza powoli przenosi się na tyły. No bo za jedną fajką idą kolejne.
Jakby wlazła to się rozgląda po domu, ze świecącymi oczkami, których nie miała. Tylko cienkie kreski jak Brok z Pokemonów.

35
5

Kate nie zauważyła nic. Zero. Jak mogła nie zauwazyć, że ktoś pali? Przeca sępi o fajki jak mistrz!
- Cśśś!
Syknęła do koleżanki, gdy ta ją zawołała i wycofała w stronę okna, by się do domu władować za Hulan.

57

Niczym komar, który wleci przez najmniejszą szparę do ciemnego pokoju, tak Mulan wcisnęła się przez okno do wnętrza domu. Opadła na podłogę z niepohamowanym chichotem.
- Ku.wa! Ku.wa! Będę bogata! O że ja pie.dole! - turlała się po dywanie czy co tam miał. - E, Srejti. Cho no tu!
Rzuciła cichaczem przez okno.
- Robimy własną impreze, heheheheheheh. - na czworaka rozejrzała się po pokoju.

67

Kate najpierw wrzuciła plecak przez okno, by czasem nim nie zahaczyć o okno! Potem sama wdrapała się do środka i zamknęła okno za sobą. YEAH! Mistrzynie! Kate popatrzyła na koleżankę i zsunęła bandanę z nosa, śmiejąc na widok pełzającej po podłodze.
- Zajmuje łóżko w sypialni!
Powiedziała podniesionym, ale ściszonym głosem. Zsunęła z jednego ramienia pasek plecaka i rozejrzała się, bo w sumie... do jakiego pokoju wlazły?

58, jestę zwycięscą!

Mulan nie próżnowała. Przelazła pod stołem i wstała. Ruszyła do sypialni, którą zaczęła przetrząsać.
- Ej, Srejt! Zupełnie jakby ku.wa ten kto tu mieszkał umarłoby mu się tak po prostu! I wszystko ja pie.dole zostało jak leży. Hahahahahah HAAAAJS! - chwyciła w dłonie dwie stówy. Schowała sobie do majtek. Laptopa chwyciła pod pachę. W majtach nie było miejsca tyle. - Brzydulo! A ty co masz?! Szukamy dalej?
Skradała się, przeszukując kolejne szafki, szafy, szuflady, modląc się do Buddy, by nie znaleźć jakiś chorych rzeczy typu dildo, dmuchane lale czy pejcze.
Nieświadoma, że psiaki jadą na spotkanie.