Hotel "Rosie"

First topic message reminder :

Budynek gabarytami i konstrukcją przypominający saloon, ale pełnił znacznie przyzwoitszą funkcję. Oto hotel Rosie! Osoby zajmujące się jego utrzymaniem starannie dbają o prezencję tego miejsca, dzięki czemu można wczuć się w klimat. W oknach wiszą firanki, balkony ozdobione są donicami z kwiatami. Wewnątrz znajduje się hol z recepcją. Za ladą wisi mała szafka, w której niegdyś trzymano klucze do pokoi. Z recepcji przejść można na klatkę schodową lub do prywatnych kwater ówczesnych właścicieli i do biblioteki. Kwatery są zamknięte dla zwiedzających, zaś w biblioteczce zerknąć można na antyczne kanapy, stoliczki i regały, które jednak w większości zioną pustkami. Na piętrze można obejrzeć kilka pokoi, a w nich również stare meble: łóżka, komody, toaletki.

20+(5*5)=45>40

Kobieta chyba chciała się z nią bawić w jakąś ciuciubabkę. Westchnęła.
- To pani chciała mi sprzedać tę mapę. Każdy może wyciągnąć kawałek papieru i wmawiać, że jest cenna. Ale jak jest naprawdę? - zapytała z założonymi rękami.

- No już, mówię, co taka nerwowa, co? - prychnęła. Aż się popluła.
- No, mapa do ich majątku! Ha, nawet ich potomkowie o nim nie wiedzą! Hehehe...

Nerwowa, już tam nerwowa. Po prostu lubiąca klarowne sytuacje biznesowe.
- A pani nie korciło, żeby się wybrać po ten pozostawiony majątek? - Swoją drogą, to byli przodkowie szeryfa, pewnie ten gdyby wiedział o czymś takim, to nie tkwiłby w swoim biurze tracąc zdrowie.
- No, a ile by pani za to chciała?

Machnęła ręką.
- Ja? Ja mam swoje lat,a mnie łamie jak idę ulicą... na co mi latanie z łopatą?
Zastanowiła się chwilę.
- 100$!

- Nie wiem - zastanowiła się. I co ona wyrabiała? Wydawać tyle kasy, na najpewniej jakąś bzdurę? Najwyżej może to potraktować, jako wsparcie dla potrzebujących. Dobry uczynek.
- A jak pani na to trafiła?

- A czy to ważne? - zapytała, znowu urażona pytaniem Joan. 
Jeśli kobieta ma coś więcej powiedzieć - mnożnik na charyzmę, próg 40.

45(5) >40

Reakcje staruszki powoli stawały się do przewidzenia, czyli jakiekolwiek zahaczanie o jej osobę prowadziło do rozdrażnienia. Ale tym razem Joan tak szybko się nie wycofała.
- Pytam z czystej ciekawości. Takie mapy to nie należą do zwykłej, szarej codzienności - albo w przypadku Arizony pylistej. Cała sprawa wydawała się intrygująca, o ile była prawdziwa.

Pokręciła głową.
- Dostałam od starego znajomego. Podobno kiedyś należała do Starego Jacoba, ale nie wiem czy w to wierzyć... może mu kiedyś ukradł? Nie wiem, bierzesz czy nie?

Skinęła głową.
- Biorę. - Tym razem sięgnęła do torby, żeby wygrzebać portfel i pieniądze. - Stówka - powiedziała wyciągając dłoń z banknotami.

Kobieta wzięła pieniądze i od razu oddała mapę Joan. Zarechotała, widząc taką sumę. Szybko wzięła nogi za pas i zniknęła za budynkiem starego hotelu...

Patrząc na zachowanie staruszki Joan doszła do wniosku, że jak nic dała się naciągnąć. Miała nadzieje, że przynajmniej kobiecina nie wyda wszystko na tani podły alkohol, niech przynajmniej kupi sobie coś ze średniej półki.
Rozłożyła papier, który był wart sto dolarów. Potem schowała go do torby i ruszyła w kierunku, w którym zniknęła starsza kobieta, ciekaw, gdzie tamta zniknęła.

Mapa faktycznie była stara, ale czy autentyczna? Mnożnik na spostrzegawczość, próg 50. Jak przekroczysz, od razu odczytujesz lokacją - cmentarz w Wild West Town.

Niestety, Joan nie znalazła już staruszki - ta uciekła lub po prostu - rozpłynęła się w powietrzu.

51(2) >50

Stara mapa, a może odpowiednio postarzona? Joan dostrzegła tyle, że wskazuje na pobliski cmentarz.
Kiedy wyszła nigdzie już na zauważyła starszej kobiety. Tak, to niby miała problemy z przejściem się po równym, dobra w miarę równym, chodniku, a tu tak szybko znikła. Rozejrzała się jeszcze wokół. Co jej pozostało? Skierowała się na ten cały cmentarz. Rozezna się w terenie.
/zt na cmentarz