Nieczynna stacja benzynowa

Zawsze może jeszcze spytać o Curwooda. Ale...
- A słyszałem, że jeszcze z Liluye spałaś po tym festiwalu - zaśmiał się i odsunął, jakby nagle przypomniał, że Consia może jeszcze nie-pachnieć tym i owym. - Chociaż muzyka dobra była? - spytał, spoglądając na nią i znowu oparł się o swój motocykl.

William odwrócił głowę w stronę nadjeżdżającego Sue... z Betty. Cóż, nie było to zbyt dobre, zwłaszcza, że mieli to i owo powiedzieć Bakerowi. Posłał znaczące spojrzenie Consueli, zanim przywitał się z Bakerem i uściskał Betty, by chwilę po tym od razu wymienić uścisk dłoni z Clausem.
- Chwilę jeszcze poczekać można - mruknął, wsuwając dłonie do przednich kieszeni spodni. Wyciągnął na moment zapalniczkę, którą raz odpalił, a potem schował. Jakby upewniał się, że ta jeszcze pali.

William zdążył kiwnąć do Setha, wymienić kilka nic nieznaczących słów o swoim pobycie, a wtedy dojechała reszta Świętych. Ach, dobrze się patrzyło na szeregi czy kółeczka motocykli, za którymi jeszcze przez chwilę unosił się pył.
Gdy Baker wyszedł na środek, Will przyglądał mu się bacznie, by po poinformowaniu całej grupy o wizycie Skittlesa - i jemu uniosła się brew w niemym zdziwieniu. Parker przestąpił z nogi na nogę, dla własnej wygody i zastanawiał się nad słowami szefa. Zaraz też dołączyła Betty, która to i owo powiedziała, a także Consuela, która musiała od razu zacząć od tej z pewnością kulturalniejszej strony.
- Do Naiche szacunek mieć możemy, ale Skittles? Tak jak Betty mówi, to zbyt dziwne - wzruszył ramionami, rozglądając się po twarzach. Spojrzał na Jou, marszcząc lekko nos. - Nie myślisz chyba, że rypiąca się po kątach Gabrielle będzie z nami współpracować i jeszcze namówi do tego Coopera? Od razu do niego poleci i mu powie, nawet jeśli zależy jej na siostrze i daje zapewnienie, że będzie o nią dbać - odparł.
- I fakt, Skittles z pewnością nie należy do tych, którym można zaufać. Nie wątpię, że mogłoby to nam na coś wyjść, a sam byłby dłużnikiem, ale też nie chce mi się wierzyć, że choć przez moment nie przemknie mu myśl, żeby nas wkopać w cokolwiek sobie wymyślił - prychnął i podrapał się po policzku, krzyżując z powrotem ramiona na klatce piersiowej. - Najpierw niech pokaże, że można mu jako tako zaufać pod tym względem, a nie od razu działać. Też, wbrew pozorom, potrafi kombinować. Zresztą, czemu z tym do ciebie przyszedł, a nie do Smithów czy Buendii? Nie chcą mu pomóc? A może to od nich wyszedł ten pomysł i coś knują? - przezorność Parkera swoje robiła i nim całkowicie wygłosi jego stanowisko, to jednak wolał wiedzieć jak najwięcej w danej sprawie. - Równie dobrze mógłby sam pójść na układ z psami, chyba żebyśmy wyprzedzili, w czego sukces akurat powątpiewam, dopóki Cooper jest w mieście i Ramirez - wzruszył ramionami, nie bacząc na to, że mógłby dobić Consię takimi słowami.
- Na ślepo nie warto brnąć. Zwłaszcza, kiedy mamy jeszcze psy nad głowami, które z chęcią nas obserwują. Najpierw powinien jednak zdobyć zaufanie, żebyśmy się na tym nie przejechali.
I tak sobie wygłosił krótki monolog. Aż mu w gardle zaschło.
I dalej się zastanawiał.

- Właśnie to nim kieruje najwidoczniej - powiedział do Clustera, kiedy ten skończył swój monolog. - Stwierdził, że się zemści za kuzyna. Okej, czaję. Nie czaję tylko tego, dlaczego do nas miałby z tym iść. Może i nam na rękę, w jakimś stopniu - wzruszył ramionami i odpalił papierosa.
Nie skomentował tego przytyku ze strony Betty do Bakera na temat dumy.
- Może ma w dupie, może nie ma. Na razie jakoś wydaje się zbyt przejęty tym, aby cokolwiek na nas znaleźć. Wystarczyło z nim przesłuchanie i już zachowywał się, jakby lada moment miał każdego udupić - skomentował. - Sprytnie? Czyli jak? Chcesz przez Skittlesa, zniszczenie "P" podstawić Buendię Cooperowi? Dałoby się to zrobić, jasne, ale przed czy po ugadaniu coś za coś?
Spojrzał na Clausa i zauważył - mimo że Auguste wtapiał się w tło - te jego poddenerwowanie, także zauważył zachowanie Consueli.
- Powiedział też, dlaczego chce to zrobić? Czy tylko zemsta? - rzucił, unosząc brwi, a potem prychnął na słowa Ramirez, na którą spojrzał i pokręcił głową.
- Widzę, że jesteś obeznana w tym, ale trochę pokory by ci się przydało - powiedział do Cruelli. - To też powinnaś być pozytywna, jeśli tak bardzo jesteś pewna wyniku, prawda? - zareagował dosyć prędko na tę niezamierzoną złośliwość. Może się opamięta.
Zaciągnął się i podrapał po karku, po czym przeszedł parę kroków, by właściwie stanąć obok Setha, Clausa i Betty.
- Zanim cokolwiek się postanowi trzeba wszystko sprawdzić.

William zauważył Maro, do którego kiwnął niemalże od razu i uśmiechnął półgębkiem. Pewnie w związku z myślą, że lada dzień będą mogli iść pić. Ot, zarówno zostanie ojcem u Salinasa, jak i parapetówka Parkera.
- Dopóki nie będziemy gadać z kimś innym, prócz tęczowego idioty, nie ma co robić - odparł, tym samym przedstawiając swoje stanowisko. Cóż, jeśliby to było rozjaśnione, wiedzieliby więcej to wtedy można by się zastanawiać.
Księgowy nie miał zamiaru się bawić w ciuciubabkę sytuacji i się dowiadywać o tym później, nie ma mowy. Był zbyt przezorny i swoje powiedział. W końcu był księgowym, to co on niby miał robić, o?
Podszedł do Clustera swobodnym krokiem, kiedy reszta Świętych dyskutowała między sobą; dało się słyszeć to lżejsze, to cięższe głosy i podburknięcia zastanowienia.
- Wiesz, że Betty będzie chciała się dowiedzieć, o czym rozmawialiśmy z Bakerem? - rzucił mimochodem tak, by tylko Cluster go usłyszał.