Dom Grubego Jima

Jak Jim powiedział tak - choć raz fabularnie, hehe - Will coś zrobił. Wziął te leżaczki, rozłożył, pewnie wcześniej zarzucając kurtkę na oparcie jednego z nich, aby się nie ugotować. Skóra skórą, ale wiemy wszyscy jak czasem niewygodna potrafiła ona być!
- Jakie wieści? - spytał. - Consueli czy Evy? Nieważne, nie, nic nie słyszałem - powiedział, wsparł się lekko o leżaczek i zastanowił.
- Ostatnio głównie z Bakerem się widziałem. Wiesz, Cooper teraz nam przeszukał warsztat, wziął księgi. Ciągle z tym magazynem coś kombinują, broń szukają i o Eastmana wypytywał. Zresztą, Bright też mówił, by się trzymać z dala - odparł. - Słyszałeś, że mamy się uspokoić z Bakerem i Ramirez na pół roku, huh? - spojrzał na Jimbo, by w razie czego i posłuchać, i doinformować.
Przyda się w końcu, by nie było wielkich tajemnic między nimi.

- No, pajac się usrał tego, by nas wsadzić, więc pewnie będzie ze wszystkim kombinował. Nie mamy się wychylać na ten moment, a przez pół roku? No kurwa, to raczej małe szanse na to - powiedział i sięgnął po telefon ze zdjęciem wymalowanej daty. Przyjrzał się zdjęciu, a potem oddał komórkę Grubemu.
- Przy takiej ruderze, do jakiej doprowadziła powiedziałbym, że nie jestem zdziwiony, ale P to jednak cisną niesamowicie - przyznał. - Na Rosie nie widziałem, nie przypominam sobie. U Hernandez coś tam widziałem - podsumował. - I to też mnie dziwi. Ta, ale co do Jonesa... no to trzeba zobaczyć. Niby nie możemy się udzielać szczególnie - stwierdził, mając na myśli aferę z Sugar Hill. - Ale siedzieć bezczynnie też się nie uda. Zwłaszcza, że Pizdy najwidoczniej chlubią się w malowanie. Niespełnieni artyści od siedmiu boleści - prychnął, wyciągając papierosa w tym samym momencie.
- No nie. To nie to, co kiedyś - powiedział niewyraźnie. - Chociaż trzeba nieco więcej od Skittlesa wyciągnąć albo tak jak kiedyś... zaczaić się na jakąś Pizdę w Sugar, bo niektórych się rozpozna z tego baru i wtedy przejażdżka na krótkie przesłuchanie - zaproponował ciszej. - Może byśmy się więcej dowiedzieli na własną rękę o nich, niż tylko polegać na słowach Jonesa? - zastanowił się i napił alkoholu.

William się zdziwił. Może nie tym, co się wydarzyło, ale tym, że o niczym nie wiedział. Z drugiej strony nie powinien być i tym zaszokowany, prawda? W końcu jego rozmowa z Ramirez ostatnimi czasy tylko do jednego się sprowadzała, a ostatnio - również do milczenia.
- Chociaż ten plus - powiedział po chwili. - Pewnie się głowi, skąd wytrzasnąć pięć kafli - zastanowił się.
- Nie, nie chodzi mi właśnie o te siedzenie, to się nie sprawdza - spojrzał wymownie, poniekąd. - Baker całkiem przychylny jest temu, ale na razie musimy posiedzieć chwilę cicho, a potem napieprzać ostrożnie. Fabrykę czy inny opuszczony przemysłowy na drodze się znajdzie, pełno takich - wspomniał.
- Wiesz, mogli uznać, że skoro ja tam mieszkałem, a się przeprowadziłem, to komuś tę chatę dałem, więc... - wzruszył ramionami. - Początek krwawych dat? - zerknął na Jimbo. - To będzie ciekawe pół roku.

- Ktoś coś lubić musi. Ty tatuaże i cycki, a ja ciągi liczb - wyciągnął rękę, by dłoń ułożyć na karku i tak się rozwalić na leżaczku. - Więcej dla ciebie i Clausa, Jim.
- Trzeba będzie sprawdzić nasze zapasy - oczywiście, nie chodziło o alkohol i dziwki, a o broń, amunicję. - Za pamięci. Podliczę - rzucił i pokiwał głową lekko, a potem ponownie się napił.
- Claus będzie wniebowzięty, Eva też, widać, że ma to po nim - zaśmiał się. - Można się wybrać. Ale tak my, dziewczyny... Betty też? - spytał. Bo nie wiedział, jak to ma się skończyć. - Na siebie nie narzekam. Aż tak - parsknął. No, Will to wyglądał jak patyk w porównaniu do Jima.

- Mhm - palnął gardłowo, zaciągając się mocniej papierosem. - Może i tak, ale wiesz... teraz chyba następuje ten czas, kiedy trzeba powiedzieć, żebyśmy trzymali się razem i mogli na siebie liczyć, no nie? - zerknął na Jimbo, niepewny jego reakcji. - Ot, kochajmy się jak rodzina, liczmy jak ktoś tam, cokolwiek - wzruszył ramionami.
Chyba zaczynał mieć wypite, bo pierdolił od rzeczy.