Dom Liluye i Howhakana

First topic message reminder :

Dom jest niewielki, wybudowany z gotowych materiałów. Ściany są wypełnione gąbką lub styropianem, nie ma tu mowy o porządnej izolacji. Dach często przecieka, w czasie upałów wewnątrz nie da się wytrzymać a klimatyzacja działa wątpliwie. Podczas chłodniejszych dni robi się naprawdę zimno i trzeba ratować się piecykiem elektrycznym.
Budynek ma tylko jedno piętro. Wewnątrz znajduje się kuchnia i łazienka oraz dwa średniej wielkości pokoje. Dom jest pomalowany na piaskowy kolor.
Opcjonalnie na podwórku znajduje się podjazd.

- Dobra, niech będzie. Już ci o to nie marudzę - uśmiechnęła się. Wrzuciła mięso na rozgrzany olej, wczzśniej je odpowiednio doprawiając.
- Dom? Super, będziesz mieć więcej miejsca. Ja się cieszę, że zmieniłam lokum, chociaż czasem tęsknie.. - pokiwała głową, mieszając na głębokiej patelni.
- A wiesz, że to kupę kasy kosztuje? i czasu? Ale warto, dla wyników, jak to kogoś intresuje.. Nie wiedzialam, że ciebie akurat.. - pokręcila do siebie głową.

-Dzisiaj na stacji się nudziłem i wziąłem pierwszą lepszą gazetę. Padło na akwarystykę. To na prawdę ciekawa rzecz! Najlepsze są te wszystkie kolory. Jak inny świat. Tylko nie dość, że drogo, to jeszcze długo czasu trzeba poświęcić na aklimatyzację zwierząt. A najśmieszniejsze są krewetki. Takie malusie, a są takim żywym filtrem. - Troche za bardzo się w to wkręcił. Koniec gadania o tym.
-Ale koniec o tym. - Skończył krojenie, chociaż nie można powiedzieć, że zrobił to specjalnie estetycznie. - Bo Cię zanudzę zaraz.

- Aaa.. więc to nagłe. Krewetki? No proszę. To dobrze wiedzieć, będę wiedziała co ci kupić na jakiś prezent - pokiwała głową. Cholera, krewetki do kartki walentynkowej? Średnio.
- Nie, to ciekawe. Możesz opowiadać - uśmiechnęła isę i spojrzała na to jak pokroił. Westchnęła teatralnie.
- Czyli nowy dom, akwarium.. faktycznie, jak nowe życie. Własciwie, nie sądziłam, ze zaczniesz się zmieniać, tak na prawde - przyznała po chwili, troche niepewna jego reakcji.

Zmiany w życiu. W sumie, to nie tak. Dom chciał kupić, bo ta przyczepa rzeczywiście go denerwowała, a aktualnie ma dość gotówki, żeby myśleć o zmianie lokum. Jego uśmiech był smutny i nikły. Sam nie sądził, że zacznie się zmieniać i nie chciał dopuścić do wiadomości faktu, że faktycznie to robi. To były po prostu niewielkie zmiany, które robi każdy. Prawda?
-To nie jest nowe życie. Po prostu zmieniam lokum. Przecież każdy tak robi.- Rozejrzał się dookoła kuchni. W końcu Lil również kiedyś mieszkała w przyczepie, a teraz domek z bratem.
-A akwarium... Fajnie mieć jakieś hobby, co nie? - Tutaj już się rozpromienił. Do teraz jego jedynym hobby było leniuchowanie.

- Mhm, jasne - mruknęła pod nosem i stała nad palnikiem. Uśmiechnęła się lekko do siebie. Może i tak, niech będzie ze to tylko małe zmiany.
- Mi o tym mówisz? - uśmiechnęła się - Mam tyle różnych hobby że nie wiem za co się brać - zdjęła mięso z ognia i wyciągnęła je z patelni by ocieklo z tłuszczu. Omen poleciał gdzieś dalej w dom.
- Mam nadzieję, że ten sklep wypali.. wiem, że to Old Whisky ale.. jak dam reklamę w cole Town u sugar Hill i może w appaloosa to powinno być okej, nie?

-Będzie dobrze. Wszystkie kobiety w Old Whiskey będą chciały korzystać z naturalnych rzeczy! - Nie znał się na tym, ale uważał, że każda nowość kręci płeć przeciwną. Dobra reklama też zrobi swoje.
-Może do radia dac ogłoszenie?

Parsknęła śmiechem.
- Chciałabym żeby tak wyszło - stwierdziła i spojrzała na to, co nakroił Del.
- No, za elegancko to nie wygląda ale niech będzie - stwierdziła i dodała tam kurczaka, a potem oliwy i przypraw.
- Bierz to na stół ale nie wracaj tutaj bo zaraz będziesz miał jedzenie z piórami. Doniosę resztę - wyciągnęła talerze i sztućce i coś do picia idąc zaraz za mężczyzna. Bo chyba już mu się należy nazywanie mężczyzną?
- O, radio tez dobry pomysł. I pejsbuk i w ogóle.

-Okej - wziął wszystko co miał, więc aż miskę z sałatką i ruszył w stronę stołu. Położył sałatkę i czekał na Leli nie siadając.
-Tak, pejsbuk będzie tez dobry. - Kiedy przyszła i usiadła, Indianin również zajął swoje miejsce. Mężczyzna. Chyba jeszcze mu do tego daleko, ale widocznie jest na dobrej drodze.
-Ale się rozgadałaś ostatnio - z uśmiechem zadowolenia na twarzy Del wpatrywał się w kobietę.

Tak, jest na dobrej drodze do tego. Przy okazji zauważyła ze czekał i stał i uśmiechnęła się do siebie lekko. Zadziwiał ją trochę, ale pozytywnie!
- Tak? - spojrzała na niego unosząc brwi - Hm.. może faktycznie.. przy Tobie - przyznała. W końcu w Vivie była małomówna jak zwykle.
- Smacznego - rzuciła i zaczęła sobie nakładać

-Smacznego - popatrzył na to, jak Lilu nakłada sobie sałatkę i rozmyślał nad jej słowami. Przy nim... No cóż, wszystko wyglądało na to, że jego powrót wyszedł na dobre. Kiedy już sobie nałożyła i ona zaczął. Starał się nie wybierać samego mięsa, bo to chyba mijało się z celem.
-Więc mówisz, że mam na Ciebie dobry wpływ... To ciekawe.

- Wybieraj to mięso, przecież widzę ze kombinujesz - uśmiechnęła się - Wiesz, że ja średnio jem - zachęciła go. W końcu to on chciał kurczaka.
- Czy ja mówię, że dobry? - uśmiechnęła się. - Tylko tyle że więcej mowie. Czy to dobrze?

Widocznie zadowolony wziął sobie więcej kurczaka i zaczął jeść.
-Dobre to jest! Z kurczakiem o wiele lepsze! - Wziął kolejny kęs i mało się nim nie zakrztusił.
-No wiesz co! Chociaż... - Przerwa jakby na powaznie wziął sobie do serca, że wiecej gadania, może nie być dobre.

Ciesze się. Śniadanie zrobię porządne.. i coś na potem do zabrania. Co ty na to? Musisz się zacząć lepiej odżywiać, przyda ci się do treningów - jadła Sama też, ale pewnie o wiele wolniej niż Del.

-Świetnie! Chętnie skorzystam, dziękuję - Wyrwał się z zadumy i rozpromienił.
-Co do tego, czy rozgadanie się jest zmianą na lepsze, to uważam, że jest. - Puścił jej oko i znów skubnął kilka kęsów sałatki.
-Poza tym, dzięki temu ja mogę się nie odzywać tak często i nie zanudzać Cię moimi sprawami.

Uśmiechnęła się tylko i oparła na krześle. Już była pełna. Napiła się.
- Nie zanudzasz mnie.. w sumie to mógłbyś coś poopowiadac - stwierdziła i oparła dłonie na brzuchu.

Również już skończył wstał i zaczął zbierać brudne naczynia.
-Pójdę pozmywać i poopowiadam Ci o czym tylko zechcesz. - Pokazał jej język i poszedł zmywać. To już kiedyś robił, więc nie zbił nic. Z triumfem na twarzy wrócił, usiadł i napił się wody.
-Tak więc o czym chcesz posłuchać, co?

Liluye przeniosła się na kanapę i tam wyłożyła, objedzona.
- Hm.. nie wiem. O czym tylko masz ochotę - popatrzyła na niego z dołu i uśmiechnęła się.

-Teraz to mnie załatwiłaś. To może opowiem Ci bajkę? - Popatrzył na nią z góry i całkiem poważnie zaczął:
-Dawno dawno temu, za górami, za lasami...

- Bajkę? - roześmiała się - Dobra, to siadaj i mów - usiadła na tyle, że mógł usiąść i mieć jej głowę na kolanach.
- O czym będzie?

Usiadł obok niej i gdy tylko położyła głowę na jego nogach zaczął opowiadać.
-Jednak tak się składa, że nie znam żadnych bajek. Więc będziesz musiała się zadowolić... W sumie nie wiem czym. - Pogładził ją po głowie i zastanowił chwilę.
-Często nie mam co czytać w pracy i tak siedzę czekając, aż ktoś przyjedzie zatankować. Masz może do polecenia jakąś książkę?

- No wiesz co? A narobiłeś mi już nadziei na bajkę - zmarszczyła nos i ułożyła się wygodniej, na plecach, patrząc na Delshaya z dołu.
- Książkę? Tonę książek o psach, trochę o ptakach i jakieś książki... chyba w większości przygodowe. Chcesz coś z tego?

Wzruszył ramionami.
-Może przygodową. Będę miał podwaliny, żeby następnym razem jakąś bajkę Ci opowiedzieć. - Pokazał jej język.
-Co nuda robi z człowiekiem. Gdzie podziały się te czasy, kiedy nic nie robienie odprężało?! - Nie był pewien, czy to dobrze, że się tak zmienia.

- To przypomnij mi rano, coś ci dam - podniosła rękę i pogładziła go po policzku.
Uśmiechnęła się znów.
- No widzisz.. a zawsze się dziwiłeś że nie mogę sobie miejsca znalexc jak się nudzę.

-Dziękuję - W tej pozycji było ciężko się nachylić, jednak dał radę i pocałował ją delikatnie.
-Taaa... A teraz co. Leżysz sobie na kanapie i jesteś zdana tylko na mnie.

- No jestem - parsknęła rozbawiona - Dlatego myślałam że teraz dla odmiany ty coś opowiesz - podniosła się lekko na łokci żeby mu z tym pocałunkiem było łatwiej.