Szpital i pogotowie

First topic message reminder :

Szpital w Appaloosa City to potężny kompleks. Murowany, trzypiętrowy i mocno rozbudowany. Ma wiele wejść, duży parking, na tyłach znajduje się plac, na którym stoją kontenery na śmieci i którędy podaje się wszelkiego rodzaju dostawy. Tędy także wywożone są zwłoki.

Szpital ma wiele oddziałów specjalistycznych (położniczo-ginekologiczny, chorób zakaźnych, chorób wewnętrznych, chirurgiczny, onkologiczny, intensywnej terapii i inne), laboratorium analityczne, stołówkę, aptekę. Na wyższe piętra można dostać się windami lub klatką schodową.

Osobne skrzydło szpitala stanowi pogotowie ratunkowe, gdzie można udać się z nagłymi przypadkami. Stąd blisko na oddział intensywnej terapii.

Należy oczywiście pamiętać, że koszty pojedynczej wizyty są wysokie. Jeśli nie posiada się ubezpieczenia, są horrendalnie wysokie, zaś przeleżenie tygodnia na jakimś oddziale prawdopodobnie może doprowadzić na skraj bankructwa.

- Dobra. - Powiedział Connor, ale było widać, że nie było mu to na rękę. - Chcesz wody? - Zapytał podając jej szklankę, po czym delikatnie musnął jej policzek ustami na pożegnanie.
W końcu z bólem serca wyszedł z pokoju. Wyjaśnił Betty dokładnie, że Lil go wywaliła i dlaczego, podziękował kobiecie po czym ruszył do wyjścia ze szpitala.

/zt

Widziała, że się obraził okrutnie i nawet zawolała za nim, ale tak cicho, że nie słyszał. Ręka jej się trzesła więc oblewajac łóżko wodą odstawiła szklankę, bo nie dala rady się napić sama. Wtuliła się w poduszki i znów zaczęła ryczeć.

Betty wróciła do sali. Było już późno,w pokojach paliły się niewielkie lampki, dające słabe światło. Kobieta podeszła do łóżka Liluye i przysiadła na krawędzi.
pogłaskała ja po głowie.
- Rozmawiałam z lekarzem. Zostaniesz na obserwacji... muszą poradzić sobie z twoja anemią, a potem... a potem możesz przeprowadzić się do mnie. Z Sally się toba zaopiekujemy.

Lil przysnęła i wcale nie czula się lepiej po tej drzemce. Obudziła się czując czyiś dotyk. Myślała, ze to jeszcze Loco nie wyszedł.
- Na obserwacji? - nie podobało jej się to wcale a wcale - Jak długo? - nawet nie probowala się jakos podniesc, zeby usiąść, nie miala sily.
Gdy uslyszala o propozycji przeprowadzki do Betty az jednak się podciągnęła na rękach.
- Co..? Nie, nie. Wolę zostać u siebie..

- Na pewno dziś w nocy i całe jutro - odpowiedziała - jesteś osłabiona, mogłaś sama...
Zamilkła na chwilę.
- I kto się tobą zaopiekuje, dziecko? Sama nie dasz rady.

- Loco - odpowiedziala od razu, chociaz jakos tego nie widziala.
- No i mam Moirę, i jej na pewno nie zostawię, a tam jest małe dziecko.. - szukała rozpaczliwie wymówek.

- Loco? Jedno, co wiem o życiu, to to, ze nie ma co się łudzić, że Święty się tobą zaopiekuje. On jest w gangu. W jeden dzień jest, w drugi kończy z kulka między oczami albo w pierdlu.
Pogłaskała ja po głowie.
- Kto wiedział, ze masz mieszkać w Appaloosa u Sally? Zamieszkasz u mnie w Old Whiskey.

- Ale.. wolalabym nie.. zostanę u siebie, wezme wolne w pracy.. Poradzę sobie - zapewniala. Na razie czula sie jak przepuszczona przez wyzymaczkę, ale bedzie lepiej i sama sobie da rade.

- No to chyba oczywiste, że weźmiesz wolne w pracy - prychnęła. Zaraz jednak potem znowu pogłaskała dziewczynę po włosach.
- Dobrze, dobrze, ale i tak będę cię doglądać..

- No dobrze -na to sie zgodzila. Oczy juz jej się same zamykaly. - Powinnam.. zadzwonic do mamy.

- Ja zadzwonię, dobrze? - Powiedziała - za chwile zadzwonię i powiem jej że się z nią skontaktujesz rano. Dobrze?
Wyprostowała sie i sięgnęła do torebki, by wyciągnąć z niej swój telefon.

- Nie nie nie - zaprotestowała od razu - Bo do rana mama bedzie w połowie drogi tutaj. Musze zadzwonić.. - wyciągnęła telefon spod poduszki, chociaż nie wiedziała jak ma jej to przekazać.

- Chcesz sama rozmawiać? w takim stanie?
Pokręciła głową.
- W dodatku... to chyba dobrze że przyjedzie? Chyba nie sądzisz, ze twoja matka zostanie w domu, gdy ty jesteś w szpitalu?

- Tak, musze jej i tym powiedzieć - odblokowała telefon i zaczeła szukać numeru w kontaktach.
- Nie chcę, żeby się denerwowała. Ma trochę problemów zdrowotnych...

- A ty jakie masz problemy? Nie chcesz denerwować? I tak się zdenerwuje jak zaczniesz mówić i nie wyjaśniać - powiedziała, siadając na krześle naprzeciw.
- Mam córkę w twoim wieku, wiem jak to jest.

- No to powiem i wyjaśnie - uparła się, patrząc na Betty. Podniosla telefo do ucha, naiskajac zielona sluchawke

Betty położyła jej rękę na dłoni, w której trzymała telefon.
- I myślisz, ze posłucha? Cokolwiek nie powiesz, to ona będzie tu już jutro z rana. Daje ci słowo. 
Odsunęła się jednak.

Po rozmowie Lil schowała telefon pod poduszkę i spojrzala pytająco na Betty

Betty wróciła do pokoju i oddała Liluye telefon.
- To chyba było oczywiste, że przyjedzie - powiedziała cicho - za dwa dni. Ale przekonałam ją, by została z tobą, a nie zabierała cię do siebie. Tyle mogłam zrobić.

- Dobrze. Dziekuję - ziewnela rozdzierająco. Miala wrazenie ze zaraz zasnie w trakcie rozmowy
- Pani jedzie do domu?

- Tak... już prawie świta. A ty powinnaś się przespać - odparła. 
- Jeśli chcesz, mogę przyjechać tu z twoją mamą i zawieźć cię do domu - zaproponowała, sięgając po swoją kurtkę. Zarzuciła ją na ramiona, po czym zaczęła szukać swojej drobnej, czarnej i błyszczącej torebki.

- Rozmawiala pani z lekarzee... ? - znów ziewnięcie, zasłoniła dłonia usta

- Tak, rozmawiałam. Już jest lepiej, ale dalej jesteś osłabiona - odpowiedziała.
- Jutro rano zrobią kolejne badania i chyba cię wypuszczą na następny dzień.. - oznajmiła.

- No dobrze.. - mruknela zapadajac sie na dobre w poduszki - Dobranoc.. Dziekuje - wymamrotala jeszcze, zasypiajac chyba w locie

- Dobranoc... - odpowiedziała, chociaż Liluye zapewne tego nie słyszała. Wyszła po cichu, po drodze jeszcze zaczepiając pielęgniarkę i dając jej do zrozumienia, by lepiej dobrze zajmowała się panną Oldwood.

/ zt dla Betty Jou

Liluye może wyjść ze szpitala, gdy data fabularna zmieni się na 13.04.2013 rok.