Dom Betty Jou

First topic message reminder :

Parterowy dom o niskospadowym dachu pokrytym brązową dachówką. Zbudowany ze dobrej jakości materiałów. Ma dobrą izolację i działającą klimatyzację.
Wchodzi się do sieni, a z niej do dużego pokoju dziennego z otwartą kuchnią. Jest tu też dość miejsca, by postawić duży jadalniany stół. Korytarz po lewej stronie prowadzi do łazienki i dwóch pokoi, a mały korytarzyk przy kuchni kryje małe pomieszczenie gospodarcze i przejście do garażu.
Garaż mieści jeden samochód.
Goście mają dostęp oczywiście do salonu i kuchni-jadalni. Drzwi obu sypialni sa zawsze zamknięte i raczej właścicielka nikogo tam nie wpuszcza.
Wnętrze urządzone jest skromnie, acz przytulnie. W kątach stoją nieco babcine meble, a na komodach poustawiane są liczne zdjęcia i szkatułki z biżuterią. W kuchni zawsze coś się dzieje, chociaż sama Bety mało gotuje - mimo to, to jej ulubiona cześć domu, gdzie często pije kawę, pali papierosy lub czyta jakieś szmatławce. 
Wszędzie unosi się zapach słodkich i ciężkich perfum.

Jak wielu się domyśla, dom dostała od drugiego męża, którego oskubała na rozprawie rozwodowej.

Zmrużyła oczy wpatrując się intensywnie w Bejkera czekając na jego odpowiedź. Kiwnęła mu lekko głową. Była satysfakcjunująca. Niech tylko ktoś spróbuje popruś humor jej małej ptaszynce!
Odwróciła się do taty.
- I całe szczęście. Co my byśmy miały za życie, wyglądając jak ty - stukneła placem o jego brzuch.

Billy w oczekiwaniu na Sally, dopalił papierosa, krążąc przed domem. Zdeptał peta pod butem, gdy dziewczyna się pojawiła obok niego. Smutno było patrzeć na jej zmartwioną twarz ale Curwood to w pocieszaniu kobiet, gdy druga traciła dziecko, to nigdy dobry nie był!
Dlatego mógł tylko oderwać myśli Sally od wydarzenia.
- Pamiętasz tamte drzewo? Jak wlazłem na sam szczyt by ci zaimponować, a przy schodzeniu spadłem, łamiąc rękę?
Zaśmiał się i znowu paczkę z kieszeni wyciągnął. Podsunął ją też Sally, jeśli chciała, by samemu zaraz papierosa zaś zapalić Zupełnie nie słuchał zalecenia doktor Hernandez i dalej palił jak smok.

Sally omówiła papierosa. Mimo wszystko, nie mogła jeszcze palić.
- Pamiętam. To było głupie - zaśmiała się cicho - uznałam wtedy, ze cię popierdoliło. A potem, ze jeszcze bardziej, bo pewnie się w głowę uderzyłeś.

Zaśmiał się przy zaciąganiu, kiwając głową i szurając butami w piachu. Mrużąc oczy spoglądał jeszcze chwilę na drzewo i zaraz odwrócił twarz do Sally. Wydmuchał dym w górę i przyglądał dziewczynie przez dłuższą chwilę.
- Jak Ci się teraz żyje?
Zapytał, ciekawy nie tylko tego gdzie jest ojciec dziecka.

- Dobrze, nie narzekam... mam pracę, mama mi pomaga - odpowiedziała, siląc się na uśmiech. Nie przyszło jej do głowy by mówić cokolwiek o ojcu dziecka. Jeśli go nie było teraz przy niej, to znaczyło, że nie warto o nim wspominać.

W tym czasie małą Sue zaczęła marudzić...

Gdyby dziewczynki wyszły, to może Święci mogliby porozmawiać o porzuconym wcześniej temacie. No, ale się nie zanosiło. A w dodatku Sue zaczęła się wiercić, jej usteczka wygięły się w podkówkę i coraz częściej wydawała z siebie jakieś dźwięki niezadowolenia.
- No co tobie? - spytał ją Baker, jakby sądził, że odpowie. Zmienił jej pozycję, bo może się znudziła. Potem zaczął ją bujać, ale to tylko pogorszyło sprawę. Spojrzał na Clausa z miną mówiącą: pomuuusz!
- No przecież wszystko jest w porządku, co ci nie pasuje - mruczał pod nosem. Spała? No spała. Jak się obudziła, to ją pewnie Sally nakarmiła. No to co?

- To dobrze.
Stwierdził i pokiwał głową, powoli idąc w losowo obranym kierunku. Chciał pytać jeszcze o więcej, ale w zasadzie to każda kolejna myśl, była głupsza od poprzedniej. Dlatego milczał, paląc i obserwując otoczenie.
- Na długo przyjechałaś?

Claus podniósł ponury wzrok na córkę.
-No przecież mówię, tak?-burknął, niezadowolony, że musiała to powiedzieć na głos.
Podszedł bliżej Sue, gdy jego wnuczka zaczęła marudzić.
Przytaknął na propozycję Williama.
-Jeśli jadła i spała...-wzruszył ramionami.-...to może faktycznie musi jej się odbić. Pielucha sucha?
-Wiesz, dawno nie miałem małych dzieci!-obronił się.

Mała Sue wciąż marudziła, a potem jej się ulało.

Sally podeszła do Billy'ego, chwyciła w palce papierosa i rzuciła nim o ziemię, przydeptując.
- Na dzień, dwa - odparła a potem go pocałowała.

- Eee - mruknął, nie wiedząc dalej co ma zrobić. Zerknął w stronę stołu po pytaniu Willa. - Nie, raczej nie - odpowiedział.
Liczył na nieco konkretniejszą odpowiedź ze strony Clausa, ale niestety i on niewiele mu pomógł. Skąd miał wiedzieć, czy pielucha sucha? No przecież nie będzie tam ręki wsadzał!... Będzie? Ueh.
- Sueee, no wieeeesz - jęknął i odsunął dziecko od siebie. Na wyprostowanych rękach. Dziewczynce ciekło po brodzie i Baker nie wiedział, co zrobić. Westchnął ciężko i wstał. Chyba jednak musiał stoczyć ciężką bitwę w sypialni, z użyciem pieluch, zasypek i mokrych chusteczek do wycierania dzieciakom tyłka. Boże!
- Chodź, dziewczyno, może ty mi chociaż pomożesz - rzucił do Evangelii. Powinna chyba ogarniać lepiej, niż on, takie sprawy?

Billy został zaskoczony przez Sally, na pewno nie pierwszy raz, a może nawet i nie ostatni. Zawsze miała coś z niegrzecznej dziewczynki. Spojrzał na nią, gdy ta bezczelnie zabrała mu papierosa i przysunęła się, by Curwooda pocałować.
Mężczyzna nie potrzebował większego zaproszenia. Dotknął dłońmi bioder Sally i przyciągnął ją bliżej siebie, nachylając i całując gorąco.
Stara miłość nie rdzewieje? O tym nie myślał.
Pocałunków Curwood nie odmawia!

Westchnęła i podeszła do Sue i wzięła śliniącą się dziewczynkę na swoje ręce. Czy poważnie przewinięcie dziecka to jakaś wiedza tajemna?
- Chodź dziadku, pokaże ci co robić. Twój dziadzio to nic nie wie o takich kuruszynkach jak ty, co nie brzydalu? - Ostatnie słodko powiedziane zdanie skierowała do dziecka. Poszła z Sue tam gdzie rosną pieluchy i zasypka.
Położyła dziecko na łóżku, wzięła co trzeba i szybko i sprawnie przewineła dziecko.
- Wooo, coś ty jadła? Normalnie jak kupa sześćdziesięcioletniego faceta - odwróciła się do Bejkera - bez urazy - zapięła nową piekluszkę.
- Mam nadzieję, że obserwowałeś co robię. - powiedział już spokojnie, co by szczęśliwego i czystego dziecka nie stresować.

Baker wywrócił oczami, po czym poczłapał za Evą do sypialni. Stanął przy brzegu łóżka, bojąc się, że Sue zleci. Co nie było oczywiście możliwe, bo leżała na środku, a w tym wieku nie umiała jeszcze się przemieszczać.
Miał ochotę zbesztać Evę za te odzywki, ale w sumie była z ojcem. Niech on to robi, hehehe.
- Ale co, twój ojciec też już potrzebuje pieluchy, że tak się znasz? - jednak się nie powstrzymał przed komentarzem.
- Tak, tak - burknął. Schylił się, żeby znowu wziąć Sue na ręce. - No i co, mała, już w porządku?
Ułożył ją sobie ostrożnie w ramionach i po chwili wrócili do salonu, gdzie William ogarniał.

Sally przyjęła pocałunki, lecz nagle odsunęła się od Billy'ego. Uśmiechnęła się do niego po czym... zaczęła iść w stronę domu. Bez słowa.

Małą Sue chyba się zakochała w Evie, bo gdy tylko ta się nią zajęła, mała zaczęła wesoło gaworzyć i machać łapkami jak szczęśliwa małpka.

Billy niechętnie pozwolił Sally się odsunąć, spoglądając na nią z nierozumieniem. Popatrzył jak ta się oddala i gdyby nie uśmiech, to pomyślałby, że dziewczynie się nie podobało!
- Siku ci się zachciało czy co mam przez to rozumieć?
Zawołał, rozkładając ręce i czekając na wyjaśnienia.

- Nie wiem, nie robię przy dupie mojego staruszka - nie zostawiła komentarza bez odpowiedzi - natomiast korzystałam z kibla po tobie, a zapach nie do odróżnienia.
Wywróciła oczami na starego zgreda i jego marudzenie. Wielki przywódca gangu ale jak ma humorki to normalnie jak jakaś baba.
Jeszcze zanim się odsunęła od łóżka i pozwoliła wziąć Sue małą Sue na ręce wymieniła z nią eskimoskie całusy.
Poszła odłożyć zasypkę na swoje miejsce i wyrzuciła pieluchę po czym wróciła do salonu.

- Boże, słyszysz to i nie grzmisz - warczał pod nosem. Skandal. On sobie wytresował dziewczynę w parę tygodni, a Claus własnej córki przez dwadzieścia lat nie potrafił! O, Evangelia miała szczęście, że nie próbowała swych sił w dostawaniu się do gangu, bo pierwsze, co by Baker zrobił, to kazał jej zeżreć mydło na ten paskudny jęzor!
- Hm, co? - spojrzał za Willem, po czym ruszył za nim do kuchni. - Claus, chonotu!
Westchnął i rozejrzał się za piwem.

Sally odwróciła się do Billy'ego i posłała mu buziaka w powietrze.
- Nie jest tak łatwo wrócić do przeszłości, Curwood. A teraz wybacz!
Znowu skierowała się do domu, gdzie cała gromada pochylała się nad małą Sue.
- Och, mała chyba będzie musiała iść znowu nieco pospać.. tato ją położy?

Claus całkiem nieświadomie gadał sobie z Williamem, pomagając mu bardzo uczynnie w sprzątaniu stołu. Robił to tylko i wyłącznie ze względu na Betty.
Podniósł głowę nagle, gdy usłyszał wołanie Sue.
Ja pierdole... Jeżeli Eva coś zmontowała...
Aż pokręcił głową, zmrużył oczy i podszedł do Świętego.
-Co jest?-spytał groźnie, odnajdując wzrokiem córkę.

- A co ma być? Uczyłam dziadka jak się zjąć wnusią - uśmiechneła się "niewinnie" do taty wychodząc z sypialni.
Podeszła do stołu i ze smutkiem popatrzyła w stronę nie naruszonego kebabu jej autorstwa. Ubodło, ale nie da po sobie nic poznać. Nalała sobie soczku i zapijała swoje smuteczki.