- No w tym momencie chodzi mi o was obu. Bo Roy chyba prowadzi tę sprawę związaną ze strzelaniną na Kurzej Fermie, co nie?
Nie podał Gabrielle słuchawek. Zamiast tego, włączył nagranie z podsłuchu w Viva Maria na głośniku.
Kobieta: Boże, boże, co się stało?! To... to ci z fermy?! Masz szczęście, przeszła na wylot... Czujesz tę rękę chociaż?
Mężczyzna: Te same pizdy... Taa, czuje. Poinformuj Jima. Psy będą szukać i nie mam się jak wykręcić.
Kobieta: Dobrze, że czujesz... Będzie bolało... co tam się stało? Mów, mów wszystko jak na spowiedzi... postrzelili cię za skrzynkę wódki? Co za sukinsyny!
Mężczyzna: Od wejścia suczysyn w ogrodniczkach kazał mi się pierdolić, jak przyjechałem od ciebie, więc wyjaśniłem mu dosadnie, żeby nie podskakiwał. Umowa, to umowa, nie? Betty daj mi papierosa, bo mnie trzęsie, jak se o tym myślę. No i powiedział, że skrzynki są w stodole. Ciołek się wywinął. Gonić go nie zamierzałem, bo co z nami chciał zadzierać? Jak przeniosłem ostatnią skrzynkę, to mnie musiał zaskoczyć. Ogłuszył i ocknąłem się związany w szopie czy gdzie. Uwolniłem się, chciałem zwiać, bo co ten skurwiel ze mną chciał robić?! Ale przylazł z powrotem, to już przecież nie dam się z powrotem przymknąć. Zaszedłem go, zabrałem mu swoje rzeczy. Wsiok, no jeszcze mnie okradł! Nie wyczymię, Betty! Potem usłyszałem kolejne nawoływania, ogłuszyłem frajera, przecie szkoda kulki na takiego. Już dobiegłem do bramy. I kurwa, co? Zamknięta, próbowałem rozwalić kłódkę, a tam nadbiegło w kolejnych dwóch suczysynów w ogrodniczkach! Z giwerami. Powystrzelać mnie chcieli. To strzeliłem w jednego... Drugiego chybiłem, ale ten mnie trafił, potem trafiłem go w kolano, znowu strzelił do mnie, ale mu nie pykło. To go postrzeliłem. Odkopnąłem broń, żeby nic nie kombinował dalej. Potem usłyszałem kolejne krzyki i już nie czekałem, rozwaliłem kłódkę i się zwinąłem stamtąd, bo żywy bym nie wyszedł.
Kobieta: Kurwa... jak się tym psy zajęły, no to musimy siedzieć cicho i grzecznie iść na przesłuchanie. Może... może jakoś ci się uda wywinąć, obrona konieczna, takie tam. Jesteśmy w Arizonie a nie Kanadzie, an litość boską! Ale jak się dowiedzą, ze ten bimber to dla mnie... mogą nam bar zamknąć.
Mężczyzna: no, zgłoszę się. Niech psiarnia tych wsioków choć ogarnie. Jak niczego innego nie potrafi . Będzie sprawna? Mogę powiedzieć, że to było dla mnie. Chyba w razie czego papuga w okularkach przedstawi mnie, jako ofiarę. Tyle, co powiedzą tamci?
Kobieta: No tak, tylko co z tego, ze powiesz ty jedną wersję, a oni powiedzą drugą? Jasne, nie ma rachunków ani faktur, ale mogą kazać mi bar przeszukać... boże, Brian, musiałbym wywalić wszystkie butelki.... a co z tymi, które oddałam złomiarzowi? Myślisz, że będzie mi kryć dupę? Nie wiem... Nawet jak nic na mnie nie znajdą, to na czas śledztwa mogą mi bar przymknąć. Zamkną mi bar na miesiąc, dwa... potem będę mogła się starać ponownie o pozwolenie. Ale czy dostanę? Zależy od szeryfa.
Mężczyzna: Betty, wiesz, jak to u nas działa. Za dużo zależymy od psów. A jakby się córka potem starała o zezwolenie, niekarana?
Kobieta: No... mogłabym przepisać bar na Sally, albo jej podnająć i wtedy... aj, Brian ty to masz łeb! Nie ma co czekać... wiesz co, ukryjmy lepiej te butelki.
Mężczyzna: Dawaj Betty, bierzmy się póki nie mam bransolet.
<dźwięki szurania, uderzania o siebie szkła, jakieś mamrotanie, dźwięk smsa, niewyraźne rozmowy. Trzask drzwi i stłumiona rozmowa. >
Parterowy budynek z czerwonej cegły mieści w sobie zarówno biuro szeryfa jak i areszt. Wchodząc z głównej ulicy przez podwójne drzwi, stajemy przed zaszkloną recepcją, w której na dyżurce zawsze można spotkać jednego z funkcjonariuszy. Przechodząc korytarzem dalej, trafiamy na dużą salę, zastawioną kilkoma biurkami. To w nim przebywają stróże prawa, gdy akurat nie znajdują się na patrolu, zajmując się papierkową robotą lub przygotowując do wyjścia w teren. Za nimi można zauważyć drzwi prowadzące do gabinetu szeryfa w którym oprócz pokaźnego biurka, głównym wyposażeniem jest długi stół, przy którym toczą się rozmowy odnośnie aktualnych spraw. Z głównego korytarza wejść można także do aresztu, gdzie kilka cel czeka na swych gości.
