Appaloosa Plains Avenue

Złapał go za szmaty znowu, ale nieco delikatniej.
-Do rzeczy!-zaczął się niecierpliwić.

- No... potrzebny mi... lekarstwo... inaczej nie zagram - wysapał, krzywiąc się.

-Jakie, kurwa, lekarstwo! Mów jaśniej i to raz-dwa, bo tracę cierpliwość!

- Xa...xanax. Potrzebny mi xanax! - Powiedział, zaciskając powieki tak mocno, że przed oczami zaczęły mu się pojawiać jasne palmy.
- Inaczej nie zagram!

Puścił go i zmarszczył brwi.
-Skąd ja ci, kurwa, wezmę Xanax?
Już nie mówiąc o tym, że nie miał pojęcia co to jest.

Matt zsunął się na ziemię. Oparł plecami o ścianę. Wziął kilka głębszych oddechów.
- Smithowa tym handluje... - wysapał -a mi skąpi, jebana suka!

Aż się zapowietrzył, gdy ten skurczybyk tak brzydko nazwał jego boginię.
-Odszczekaj to!-warknął, ponownie łapiąc go za szmaty i przybijając mocno do ściany.-Jak chcesz coś od pani Smith, to się sam z nią dogaduj! Masz tam przyleźć i zagrać, i lepiej, by impreza była zajebista!

31+20=51

-I to jest moje ostatnie słowo, stary. I lepiej korzystaj, pókim dobry.

- T-tak, tak! Zagram! - powiedział, cały obolały.
Chyba już nie miał sił się dalej kłócić z Lionelem. 
- I.. prze-przepraszam... - wyszeptał. Chyba właśnie popuścił w spodnie.

Skinął głową.
-Dobrze. Dobry wybór.-mruknął, uśmiechając się nagle przyjaźnie, by potem poklepać go raz jeszcze po policzku. W kumplowskim geście.
A potem się skrzywił. I przypomniał sobie, jak mu się zdarzały podobne rzeczy w podstawówce, gdy był na miejscu tego gościa. W akcie dobroci westchnął i poklepał go po ramieniu.
-Lepiej zmień spodnie, gościu.-poradził mu wspaniałomyślnie.
Odsunął się od niego i się rozejrzał po studio.
-Niezły sprzęt.-powiedział z niejakim podziwem i akceptacją.-Szkoda, by się zniszczył.-dopowiedział po chwili, jakby kolegę jeszcze naszły wątpliwości.
A potem pewnie wyszedł... ale czy z przeszkodami?...

/zt??

Lionel miał szczęście. Nikt go nie zaczepiał, a sam Matt - nie zdzwonił na policję.
Ale czy wystąpi?
Tego Lionel dowie się dopiero jutro, gdy rozpocznie się impreza w Brzoskwince. 

/viva maria

Dojechaly z Evą na miejsce i zaczely rozgladac się za sklepem ze strojami kapielowymi.
- A juz myslałaś jaki bys ten strój chciala? - zapytała wchodzac do odpowiedniego sklepu i ogladajac sie na murzynke.

/początek

Znalazły jakiś sklepik i weszły do środka.
- No... nie. Znaczy jakiś w którym nie bede wyglądać jak jakaś matrona. - popatrzyła podejżliwie na bikini. Jak te kilka sznurków miałoby utrzymać jej cyc? Bez sensu.
- A ty jak myśłisz? W czym mnie widzisz?

- Bez niczego - odparła całkiem poważnie a potem roześmiała się.
- a tak serio toooo.. - rozejrzała się - może ten? - wskazała na jakiś wyglądający dość porządnie ale nie w babcinych kolorach.

Eva gaiła się na Lilu jakby tej nagle urwało głowę. Oczywiście na jej ciemnej skórze nie było widać rumieńca, ale Eva doskonale go poczuła na policzkach.
Bezmyślnie wzięła kostium od indianki i w końcu oderwała od niej wzrok.
- Eeee, tak myślisz? No dobra, okej, spróbuję.
Poszła przymierzyć po czym odsunęła kotarkę.
- I jak? - zapytała nie patrząc Lilu w oczy - Chyba wolę coś dwuczęściowego.

- Przecież zartuje! - rzucila od razu, kiedy ta sie zarumienila. Rzucila głupim żartem a Eva od razu tak reaguje? W sumie dziwne jak na nią.
Gdy murzynka wylonila sie zza kotary Lil zagryła warge odruchowo, jak zawsze gdy sie nad czyms zastanawiala.
- Tak. Dwuczęściowy. Rozbieraj sie a ja ci znajde inny - stwierdzila i zaczela sie rozgladac. A potem znalazla dwuczesciowy, kremowy strój! W delikatne złote wzorki. O! Bedzie pasował do koloru skory Evy. Przyszła z nim o kabiny i wetkneła reke za kotare.
- Ten - zarządzila.

Eva wyskoczyła z ciucha i cekała na kolejną decyzję. Wzięła drugi strój do ręki.
- Beżowy? - no ale posłusznie wskoczyła w majtasy i stanik.
Obkręciła się i oglądała w lutrze swoje umięśnione ramiona w kostiumie One były powode dla którego kobiece łaszki jej ni chuja nie pasowały. Odsunęła kotarkę.
- No i?

Popatrzyła na nią znów.
- Mi się podoba. Kolor ci pasuje - pokiwała głową. - A ty jak sie czujesz? - zmarszczyła brwi i podniosla wzrok na jej twarz. - Bo nie wyglądasz na zachwyconą - zauwazyla

- Nie wiem w sumie. Beżowy jest taki.... beżowy. - wielce odkrywcza uwaga.
- Jest jakiś taki cielęcy, no ale jak tobie się podoba...

- Masz ładny kolor skóry, pasują ci te złote akcenty - wyjaśniła i splotła ręce na piersi.
- A czemu mi ma się podobać? To ty masz się w tym dobrze czuć. Jaki chcesz kolor? - zapytała kobietę.

- No to się chyba zdam na ciebie - wzruszyła ramionami - obejrzała się jeszcze raz w lustrze.
- A ty jaki masz?

- Eem.. Taki chyba granatowy? Z wzorami - zmarszczyla brwi chcac sobie przypomniec. - No, taki - doala zaraz, upewniajac sie w swoich rozmyślaniach.
- Takie tankini - wskazala reka odpowiedni kroj.

Eva popatrzyła na siebie przekrzywiając głowę po czym potrząsnęła glową.
- Dobra, męska decyzja, biorę ten i tyle. Nie wybieram dziecka w przytułku, to tylko kostium.
Zrzuciła z siebie ciuch ale nie zasłoniła dokładnie kotarki.
Wyskoczyła z przymierzalni już ubrana i poszła do kasy.

Liluye poprawiła zasłonę, jak zobaczyła ze ta nie jest dobrze zasłonięta, bo kleszcze ktoś mógłby ja podglądać i co? Nikt nie chce być podglądanym.
Poszła za Eva.
- Jesteś pewna? Bo możemy szukać innego - zapewniła ja.