Biuro szeryfa i areszt

First topic message reminder :

Parterowy budynek z czerwonej cegły mieści w sobie zarówno biuro szeryfa jak i areszt. Wchodząc z głównej ulicy przez podwójne drzwi, stajemy przed zaszkloną recepcją, w której na dyżurce zawsze można spotkać jednego z funkcjonariuszy. Przechodząc korytarzem dalej, trafiamy na dużą salę, zastawioną kilkoma biurkami. To w nim przebywają stróże prawa, gdy akurat nie znajdują się na patrolu, zajmując się papierkową robotą lub przygotowując do wyjścia w teren. Za nimi można zauważyć drzwi prowadzące do gabinetu szeryfa w którym oprócz pokaźnego biurka, głównym wyposażeniem jest długi stół, przy którym toczą się rozmowy odnośnie aktualnych spraw. Z głównego korytarza wejść można także do aresztu, gdzie kilka cel czeka na swych gości.


/ początek

Zaraz za Cooperem wszedłem ja. Oczywiście miałem to co mieć powinienem, nie trzeba było i tłumaczyć co trzeba zabrać, bez paru rzeczy nigdy się nie ruszam. To trze miałem kamizelkę a w dłoni trzymałem strzelbę. Kiwnąłem na powitanie głową.
Po czym zacząłem sprawdzać sprzęt. Zawsze robię to przed akcją.

-Spoko, nie obraziłem się. Nawet mi się spodobało to porównanie. - Cenił kreatywność i szczerość ot co.
-Hmmm, to jak mieli kaski, to pewnie nie motocykliści. W sensie, ja bym nie zakładał na napad czegoś, co może się ze mną skojarzyć. - Pokręcił głową i zaśmiał się.
-Skrócić... Mam nadzieję, że szybko pójdzie. Może też dostanę przydział do tej sprawy to bardziej powęszę. Zawsze lubiłem działać incognito. - Wyszczerzył zęby. - Chyba powinienem się zająć przeglądaniem spraw... Nigdy nie wiadomo co mi się trafi, a póki nie mam co robić... Dzięki za pogawędkę i powodzenia w śledztwie. - Na pożegnanie szczerze się uśmiechnął i poszedł do biurka. Kiedy tylko skończył pod wieczór wyszedł i pojechał do domu.

z.t

Robin skinęła głową, bo szczęście jak nic im się przyda. Tym bardziej, jak Antek stwierdził, że kaski wcale nie świadczą, że amatorzy spotów terenowych napadli na lombard.
Peaks zasiadła z powrotem przy biurku, ale nie było jej dane zagłębiać się bardziej w śledztwo, bo ktoś właśnie zgłosił zakłócanie porządku w parku. Robin pojechała użerać się z dzieciakami z głupawką po trawce.
/zt

/ 26.02 Ranek


Kolejny dzień przynosi siedzenie nad sprawami. Tony jak zwykle gdy wchodził do biura rozglądał się, witał z wszystkimi zaspanym głosem i usiadł za swoim biurkiem otwierając akta, które miał na samym wierzchu. Nie czytał ich od razu. Zostawił je otwarte, poszedł zrobić sobie kawę i wróciwszy z tym niesamowicie obrzydliwym napojem zaczął kartkować sprawę. Dopiero kiedy upił ze dwa łyki zaczął czytać ją jak należy.

Zawsze w duchu śmiał się z tego, jak tutejsi wymawiają jego nazwisko. Nie dając jednak poznać po sobie rozbawienia stał słuchając co szeryf ma mu do powiedzenia.
-Szeryfie - odpowiedział mu z szacunkiem. Kiedy jego przełożony zadał mu pytanie Antek chwile się zastanowił.
-To ten bar w centrum, zgadza się? Wiem gdzie jest.

- Tak, ten bar - odpowiedział. Z jednej z teczkę wyciągnął jakieś dokumenty - zabieramy im koncesję na alkohol, więc możesz śmiało pojechać i poinformować właścicielkę o tym. Jeśli pytać będzie o powodu, to tu w nakazie masz zaznaczone. Z podsłuchów, które był w barze wynikało, że Betty Jou Coleman sprzedaje lewy bimber.

Najpierw przejrzał teczkę dokładnie,a siedząc tyle nad aktami całkiem nieźle mu wychodziło szybkie wylapanie sedna sprawy. Popatrzył na szeryfa.
- Nie ma sprawy. Już tam jadę. - zamknął teczkę i się uśmiechnął zadowolony z pracy w terenie. Gdy wychodził z biura szeryfa odwrócił się jeszcze i zapytał:
- Mam narobic hałasu czy lepiej nie?

Szeryf chwilę się zastanowił. Podrapał po jasnej głowie i odpowiedział:
- Masz wolną rękę.

-Dzięki szefie. - Rzucił zadowolony i poszedł się ubrać. Wziął odznakę i zarzucił kurtkę na mundur. Do baru pojechał swoim prywatnym autem.


z.t -> Bar "Viva maria!"

// z Viva Maria
Kiedy Tony zaparkowal pod komisariatem odwrócił się z uśmiechem do kobiet.
- No i jesteśmy.
Najpierw otworzył drzwi pp stronie Betty i ją wyprowadził. Polecił tez, żeby ktoś się zajął drugą kobietą w tym samym czasie. Kolejnej najbliższej osobie powiedział o alkoholu.

Gdy już Gigi trafiła do aresztu, sama Betty została zaprowadzona do pokoju przesłuchań. Poinformowano ją jednak, że może zaczekać na swojego prawnika.
Milczała jednak.

Antek zaczął spokojnie.
-Rozmowa będzie nagrywana. - Popatrzył na nią i chwile milczał.
-Czy przyznaje się pani, pani Coleman do rozpowszechniania nielegalnego alkoholu na terenie baru "Viva Maria!" ? - Zapytał dla formalności.

Kobieta splotła ręce na klatce piersiowej, wysoko uniosła podbródek i powiedziała, stanowczym tonem:
- Nie.

Popatrzył na nią pytająco.
-A co ma pani do powiedzenia na temat dowodów, które zebraliśmy dzięki pluskwom w pani barze?

Kobieta milczała.
- Odmawiam składania zeznań - wypaliła po dłuższej chwili ciszy. Cóż, miała do tego zupełne prawo.

-No tak... To posiedzisz sobie w areszcie. Jutro spróbujemy znowu. - Odsapnął. Z tą drugą pójdzie lepiej. Mniej nad sobą panuje. Wstał, odprowadził Betty do aresztu i wziął do sali przesłuchań jej pracownice.
Kiedy usiadł na przeciwko niej popatrzył na nią z politowanie. Wszystkie "uprzejmości" zostały przedstawione na początku przesłuchania.
-Wie pani, za co tu pani jest?

Gigi też nowa nie była w tym biznesie i po pierwszej fali płaczu i histerii - przyszła pora na nabranie wody w usta. Doskonale wiedziała, że psom się nic nie mówiło, żeby nie chlapnąć nic co może narobić kłopotów.
Dlatego tez milczała, uparcie wpatrując się w mężczyznę.

-Boże... zero współpracy. Chciałbym przypomnieć, że nie ja z naszej dwójki gryzę... - Pokiwał głową zrezygnowany i oparł się z rękoma skrzyżowanymi na piersi. Patrzył chwilę na kobietę po czym... BUM uderzył pięścią w stół i wściekły zwrócił się do przesłuchiwanej.
-Gadaj co wiesz, bo inaczej nie ręczę za siebie! Mam już dosyć waszego udawania. Są dowody, a to, że coś powiesz tylko Ci pomoże.

Gdy tylko uderzył w stół, dziewczyna podskoczyła. Zaczęła się trząść i znowu rozpłakała. Ale słowa z siebie nie wydusiła, była zbyt lojalna.

-Ja pierdole... I tak pójdziecie siedzieć. - Nadal ściskając pięć wycedził przez żeby policjant.
-Mamy wszystko nagrane dzięki pluskwom. To, że do kurwy dajemy wam szanse coś powiedzieć, to tylko nasza jebana dobroć serc. - Wstał gwałtownie i tym razem oparł się o stół na wewnętrznych stronach dłoni krzycząc
- A teraz gadaj, bo nie mam całego dnia! A im szybciej coś powiesz, tym szybciej będziesz wolna!

Gigi zacisnęła zębiska. Antek trafił na najwierniejszą dziwkę Świętych. Nie pierwszy i nie ostatni raz ją przesłuchiwano. Wiedziała, że kara od policji jest niczym w porównaniu z tym, co może jej zrobić gang.

-Ty się boisz... I to nie boisz się mnie... - Dodał wpatrując się na dziewczynę ze zdziwieniem. Nagle się uspokoił.
-Kogo się boisz? Jak coś powiesz grozi Ci niebezpieczeństwo? Myślisz, że warto być lojalnym dla kogoś takiego? - Zaśmiał się.
- Ty nie wiesz, że jest coś takiego jak program ochrony świadków?!

Gigi na chwilę się uspokoiła. Gdy policjant się zaśmiał, zacisnęła mocno usta i zmrużyła oczy. Teraz wyglądała na wściekłą. 
I dała upust swojej wściekłości - plując w twarz oficera.

Wytarł ślinę z twarzy rozbawiony.
-Nie jesteś lojalna. Jesteś głupia... To tylko strach. Ale jak wolisz to już nie będę Cię męczył. Tyle mi wystarczy.
Kiedy do niej podszedł, żeby wyprowadzić wziął ją za ramię w taki sposób, by sprawić jak największy ból. Zacisnął palcę na jej bicepsie i szarpnął ją tak, żeby zabolał ją staw barkowy.
-Jutro też jest dzień i jutro nie ja będę Cię przesłuchiwał... A wtedy pożałujesz, że dzisiaj nic nie powiedziałaś. - szepnął jej do ucha i zaprowadził do aresztu. Sam poszedł do biura szeryfa i czekał, aż będzie wolny.

27.02 rano

Padło na niego. Dzisiaj Antek był dyżurnym i niestety ktoś przyszedł wpłacić kaucję za te dwie, co je wczoraj aresztował. Z niechęcią jednak musiał przyjąć...
-Bry bry. Pięć tysięcy kaucji za obydwie. I dodatkowo mandacik do zapłaty. - Tutaj Antonii podał dwa papierki. Jeden za sprzedawanie nielegalnego alkoholu wyceniony na pięć tysięcy. Drugi za napad na policjanta na półtora tysiąca.
-Że też się chciało panu tu przychodzić.